ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

   မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူခရိုင်အတွင်းရှိ မြိုင်၊ ပေါက်၊ ရေစကြိုမြို့နယ်သည် သနပ်ခါးကို အဓိကစိုက်ပျိုးကြပါသည်။ သနပ်ခါးသည် နှစ်ရှည်ခံ အပင်အမျိုးအစားဖြစ်ပါသည်။ ရေစကြိုမြို့နယ်မှ ရှင်မတောင်သနပ်ခါးသည် အလွန်မွှေးပြီးနာမည်ကျော်ကြားသော သနပ်ခါး ဖြစ်ပါသည်။ ပခုက္ကူမြို့တွင်  သနပ်ခါးပွဲရုံ ဖြစ်သော ဦးကျော်အောင်သနပ်ခါးပွဲရုံသို့ သနပ်ခါးပင်များ နယ်ပေါင်းစုံမှ ဝင်ရောက် အရောင်းဝယ်ဖြစ်လျက်ရှိပြီး သနပ်ခါးမှာ တစ်ပင်လုံးအသုံးဝင်ကြောင်း၊ သနပ်ခါးလိမ်း၍ကျန်ရှိသော သနပ်ခါးတုန်းအနစ်များကို သနပ်ခါးခဲအဖြစ် ပြုလုပ်၍ ရောင်းချနေရကြောင်း သနပ်ခါးကုန်သည်ထံမှ သိရှိရပါသည်။

    မြန်မာအမျိုးသမီးများသည် သနပ်ခါးကိုကြိုက်နှစ်သက်ကြပြီး သနပ်ခါးတွင် အဖြူပွေး၊ အဝါပွေး ဟူ၍နှစ်မျိုးရှိပြီး  အဝါပွေးသည် လူကြိုက်များသော သနပ်ခါးလည်းဖြစ်ပါသည်။ သနပ်ခါးဈေးနှုန်း ဈေးကွက်အနေဖြင့်  သနပ်ခါးပင်များကို ပုံ၍သော်လည်းကောင်း၊ အတုံးသေးများဖြတ်၍သော်လည်းကောင်း ရောင်းချခြင်းများပြုလုပ်ကြပါသည်။ သနပ်ခါးပင်များ၏ အပုံပြတ်ရောင်းဈေးမှာ သနပ်ခါးအပင် အနည်းအများ၊ အတုံးအကောင်းပေါ် မူတည်၍ တစ်ပုံလျှင် အပင်ရေ (၅၀ မှ ၁၀၀) ထိပါရှိပြီးလျှင် ကျပ်(၂၀၀၀၀၀)မှစ၍ ကျပ်(၅၀၀၀၀၀)ဖြစ်ပြီး သနပ်ခါးတုန်းမှာ အရွယ်အစားနှင့် အတုံးကောင်း/မကောင်း၊ အပွေးအထူအပါးပေါ်မူတည်၍ ဈေးနှုန်းများလည်း ကွာခြားလျက်ရှိပါသည်။ သနပ်ခါးတုန်းအရွယ်အစား ၊ အရည်အသွေးကိုလိုက်၍ အပွေးကောင်းသောအတုံးများမှာ ကျပ်(၅၀၀ မှ ၄၀၀၀)ဖြင့်လည်းကောင်း၊ သနပ်ခါးအပင်မှာလည်း အပင်အနုအရင့်ပေါ်မူတည်၍ တစ်ပင်လျှင် ကျပ် (၅၀၀၀ မှ ၁၀၀၀၀)ဖြစ်ပြီး  သနပ်ခါးပွဲရုံနှင့် မြို့မဈေး အနောက်ဘက်ရှိ ဦးမေဃ ကျောင်းဝိုင်းအတွင်းတွင် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်နေပြီး သနပ်ခါးများကိုလည်း မြန်မာပြည်အနယ်နယ်ဖြစ်သော ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီး၊ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးနှင့် ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီးများသို့လည်း တင်ပို့နေရကြောင်း သနပ်ခါးကုန်သည်ထံမှ သိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

  မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပခုက္ကူခရိုင်၊ ရေစကြိုမြို့နယ် ပခန်းကြီး၊ ပခန်းငယ်၊ နွားထိန်း၊ စဥ့်ကိုင်၊ ပေါက္ကူ၊ ပညှင်းကျေးရွာများတွင် မိုးစပါးသီးနှံများရိတ်သိမ်းပြီး သီးထပ်အနေဖြင့် ကုလားပဲသီးနှံများကို စိုက်ပျိုးလျက်ရှိပါသည်။ ပညှင်းကျေးရွာရှိ ကုလားပဲသီးထပ်စိုက်ပျိုးတောင်သူတစ်ဦးမှပြောကြားရာတွင် စပါးရိတ်သိမ်းပြီး ရေတင်၊ ထွန်စက်ခုတ်ပြီး ကျဲပက်စိုက်ပျိုးကြကြောင်း၊ အဓိကစိုက်ပျိုးသည့် ကုလားပဲ မျိုးများမှာ ဟော်လန်(ကုလားပဲဝါ)၊ V2 (ကုလားပဲဖြူ) နှင့် 929 (ကုလားပဲဝါကြီး)များကို အများဆုံး စိုက်ပျိုးကြကြောင်း၊ ယခင်နှစ်က ဟော်လန်(ကုလားပဲဝါ)ကို (၃)ဧက စိုက်ပျိုးခဲ့ပြီး ယခုနှစ်တွင် V2 (ကုလားပဲဖြူ) (၂)ဧက၊ ဟော်လန်(ကုလားပဲဝါ) (၃)ဧက စိုက်ပျိုးထားကြောင်း၊(၁)ဧက စိုက်ပျိုး စရိတ်အနေဖြင့် မျိုး၊မြေပြင်ခြင်း၊ ရိတ်သိမ်းခြင်းများအတွက် ကျပ်(၅၀၀၀၀၀)ခန့် ကုန်ကျကြောင်း၊ သွင်းအားစုအနေဖြင့် ယခင်စပါးသီးနှံစိုက်ပျိုးစဉ်က ထည့်သွင်းထားမှုကြောင့် ကုန်ကျ စရိတ်သက်သာကြောင်း၊ အထွက်နှုန်းအနေဖြင့် ရာသီဥတုကောင်းမွန်ပါက (၁၂/၁၅)တင်းခန့်ထွက်ရှိနိုင်ကြောင်း သိရှိရ ပါသည်။

   ယခင်နှစ်က ကုလားပဲ(၁)ဧက စိုက်ပျိုးစရိတ်အနေဖြင့် မျိုး၊ မြေပြင်ခြင်း၊ ရိတ်သိမ်းခြင်းများအတွက် (၃)သိန်းခန့် ကုန်ကျခဲ့ကြောင်း၊ အထွက်နှုန်းအနေဖြင့် (၁၀/၁၂) တင်းခန့် ထွက်ရှိခဲ့ကြောင်း၊ အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၁)တင်းလျှင် ကျပ်(၇၅၀၀၀)မှ ကျပ်(၈၀၀၀၀)ခန့်ရောင်းရသောကြောင့် ကျပ် (၅၀၀၀၀၀)ခန့် ရရှိခဲ့ကြောင်း၊ ကုန်ကျစရိတ်သက်သာ၍ အထွက်နှုန်းကောင်းပြီး အကျိုးအမြတ်များရရှိသောကြောင့် တောင်သူများအနေဖြင့် စပါးသီးနှံရိတ်သိမ်းပြီးလျှင် ကုလားပဲသီးနှံများကို တစ်နှစ် ထက်တစ်နှစ် ပိုမိုစိုက်ပျိုးကြကြောင်း ကုလားပဲစိုက်တောင်သူတစ်ဦး၏ ပြောပြချက်အရ သိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

     မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ငါန်းဇွန်မြို့နယ်တွင် ပဲစင်းငုံသီးနှံများကို ၂၀၂၃ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာလ၊ ဒုတိယပတ်မှစတင်၍ ရိတ်သိမ်းထွက်ပေါ်လျက်ရှိပြီး ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ ဇန်ဝါရီလ စတုတ္ထပတ်အတွင်း၌ စိုက်ဧကအားလုံးရိတ်သိမ်းပြီးဖြစ်ရာ တစ်ဧကလျှင် ပျမ်းမျှအထွက်နှုန်းအနေဖြင့် (၁၀.၉၀)တင်းနှုန်းထွက်ရှိခဲ့ကြောင်း သက်ဆိုင်ရာဌာနစာရင်းများအရသိရှိရပါသည်။ ငါန်းဇွန်မြို့နယ်အနေဖြင့် ပဲစင်းငုံသီးနှံကို နှစ်စဉ် မေလနှင့်ဇွန်လတို့တွင် အများဆုံးစတင်စိုက်ပျိုးကြပြီး ရိတ်သိမ်းမှုအနေဖြင့် ဒီဇင်ဘာလနှင့် ဇန်ဝါရီလတို့တွင် ရိတ်သိမ်းထွက်ပေါ်လေ့ရှိပါသည်။ ယခင်နှစ်ပဲစင်းငုံသီးနှံကို စိုက်ပျိုးရန်လျာထားမှုမှာ (၂၉၂၉၄)ဧကရှိ၍ စိုက်ပျိုးမှုအနေဖြင့် (၃၀၉၅၂)ဧကစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ပြီး တစ်ဧကပျမ်းမျှအထွက်နှုန်းမှာ (၁၀.၀၅)တင်းနှုန်းထွက်ရှိခဲ့ကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ယခုနှစ်တွင် စိုက်ပျိုးရန်လျာထားမှုအနေဖြင့် (၃၀၂၉၅)ဧကရှိပြီး အမှန်စိုက်ပျိုးနိုင်မှုမှာ (၃၁၆၀၄)ဧကစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့၍ လျာထားချက်ထက် (၁၃၀၉) ဧကပိုမိုစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ကြောင်းနှင့် ယခင်နှစ်ထက် (၆၅၂)ဧကပိုမိုစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ပြီး အထွက်နှုန်းမှာလည်း ယခင်နှစ်ထက် တစ်ဧကလျှင် (၀.၈၅)တင်းနှုန်းပိုမိုထွက်ရှိခဲ့ပါသည်။ ဒေသခံတောင်သူများအနေဖြင့် ပဲစင်းငုံသီးနှံကို သီးသန့်စိုက်ပျိုးမှုများရှိပြီး မြေပဲ၊ နှမ်း စသည့်သီးနှံများနှင့် သီးညှပ်ထည့်သွင်းစိုက်ပျိုးမှုမှာ ပိုများကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ပဲစင်းငုံတစ်မျိုးသာသီးသန့်စိုက်ပျိုးသော စိုက်ကွက်များတွင် တစ်ဧကလျှင် ပျမ်းမျှအထွက်နှုန်းမှာ (၉၊၁၀)တင်းခန့်ထွက်ရှိကြပြီး မြေပဲ၊ နှမ်းတို့နှင့် သီးညှပ်စိုက်ပျိုးသော စိုက်ကွက်များတွင် တစ်ဧကလျှင် ပျမ်းမျှအားဖြင့် (၅၊ ၆)ခန့်ထွက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။

     ယခင်နှစ်ပဲစင်းငုံပေါ်ချိန်တွင် အဖွင့်ဈေးအနေဖြင့် တစ်တင်းလျှင် (၇၀၀၀၀)ကျပ်ခန့်ရှိခဲ့ပြီး ယခုနှစ်တွင် တစ်တင်းလျှင် (၉၀၀၀၀)ကျပ်ခန့်ဖြင့် ဈေးဖွင့်ခဲ့ပြီး၊ ဇန်ဝါရီလ ဒုတိယပတ်တွင် တစ်တင်းလျှင် (၁၀၅၅၀၀)ကျပ်ခန့်ရှိခဲ့ကြောင်း၊ ယခုစတုတ္ထအပတ်တွင် တစ်တင်းလျှင် (၁၂၀၀၀၀) ကျပ်ခန့်ရှိကြောင်း၊ တစ်ပိဿာဈေးနှုန်းအနေဖြင့် (၆၀၀၀)ကျပ်ခန့်ရှိကြောင်း၊ ရောင်းချမှုအနေဖြင့် ဒေသခံတောင်သူများမှာ မန္တလေးမြို့နှင့် ကျောက်ဆည်မြို့များသို့ တင်ပို့ရောင်းချကြောင်းနှင့် ကားတင်ခဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် တစ်တင်းလျှင် (၂၀၀၀)ကျပ်၊ ပိဿာဈေးနှုန်းအနေဖြင့် တစ်ပိဿာလျှင် (၁၀၀၊ ၁၂၀)ကျပ်ကျသင့်ပြီး ပဲစင်းငုံသီးနှံများလှိုင်လှိုင်ထွက်ရှိနေသော်လည်း ယခုလက်ရှိတွင် ဈေးနှုန်းကျဆင်းမှုမရှိဘဲ အရောင်းသွက်နေကြောင်း ကျောက်ဆည်မြို့သို့တင်ပို့ရောင်းချသော အောင်ချမ်းသာကျေးရွာရှိ ပဲစိုက်တောင်သူတစ်ဦးထံမှသိရှိရပါသည်။  

DOCA(မန္တလေး)                

     ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီးအတွင်း (၂၀၂၂-၂၀၂၃) ခုနှစ် စိုက်ပျိုးရာသီတွင် ဆီထွက်သီးနှံစုစုပေါင်း (၄၅၈၅၆၀) ဧကစိုက်ပျိုးခဲ့ပြီး ဆီဖူလုံမှု (၁၁၀.၈၄ )% ရှိခဲ့ပါသည်။  (၂၀၂၃-၂၀၂၄) ခုနှစ် စိုက်ပျိုး ရာသီတွင် ဆီထွက်သီးနှံစုစုပေါင်း (၅၅၁၈၀၉)ဧကစိုက်ပျိုးထားလျက်ရှိပြီး ဆီဖူလုံမှုအနေဖြင့် (၁၆၇.၈၉)% အထိရရှိအောင် ဆောင်ရွက်ထားလျက်ရှိရာ ယခင်နှစ်ထက် (၉၃၂၄၉)ဧကတိုးချဲ့ စိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့သည့်အတွက် ဆီဖူလုံမှုမှာ (၅၇.၀၅)% ပိုမိုတိုးတက်လာနိုင်ပါသည်။ ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီးအတွင်း ဆီထွက်သီးနှံစိုက်ပျိုးသော တောင်သူများကိုလည်း မျိုးကောင်းမျိုးသန့်ရရှိရေးအတွက် ဗီယက်နမ်မြေပဲမျိုး (၆၉၄၄၉၄) တင်း၊ ဆင်းပဒေသာ -၁၁ (၃၆၃၄၁၄)တင်း၊  စုစုပေါင်း (၁၀၅၇၉၀၈)တင်း၊ နှမ်းသီးနှံတွင် ဆင်းရတနာ-၃(၅၀၄၆)တင်း၊ ဆင်းရတနာ-၄(၁၄၅၂)တင်း၊ ဆင်းရတနာ  -၁၄ (၂၂၆၂)၊ စုစုပေါင်း (၈၇၆၀) တင်း၊ နေကြာရေဆင်းစပ်မျိုး နေကြာ -၁ (၉၀၂၆)ကီလို၊ ဆင်းရွှေကြာ-၂(၁၀၄၂၆)တင်း၊ မျိုးကောင်းမျိုးသန့်ရရှိအောင် ဖြန့်ဖြူးပေးနိုင်ခဲ့ကြောင်း နှင့် ဆီထွက်သီးနှံများတိုးချဲ့စိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် တိုင်းဒေသကြီးအတွင်း ဆီဖူလုံမှုပိုမိုလာနိုင်ပါကြောင်း    လေ့လာတင်ပြလိုက်ရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

    ပဲခူးမြို့မှ ဦးမောင်မောင်နိုင်ပိုင်ဆိုင်သည့် အနှိုင်းမဲ့တစ်ခါသုံးဝါးတူနှင့် ထုံချိုင်းတုတ်လုပ်ငန်းအား လေ့လာမှုအရ လုပ်ငန်းတွင်အသုံးပြုသော ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းဖြစ်သည့် ဝါးအမျိုးအစားမှာ တင်းဝါးအမျိုးအစားဖြစ်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။  ယခင်က မြို့ပေါ်ရှိဝါးအရောင်းဆိုင်များမှ လွယ်ကူစွာဝယ်ယူရရှိကာ ယခုအခါတွင် နီးစပ်ရာမြို့ဖြစ်သော သနပ္ပင်မြို့မှ ဝယ်ယူရရှိကြောင်း၊ ဝါးတစ်လုံးစီဝယ်ယူပါက ၄၀၀ကျပ်ခန့်၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ခအနေဖြင့် ၅၀ကျပ်ဖြစ်ပြီး၊ ၁၀လုံးပါတစ်စည်းလျှင် သယ်ယူပို့ဆောင်ခပါပြီး ၄၀၀၀ကျပ်ရှိကြောင်း၊  တစ်နှစ်လျှင် ဝါးအလုံးရေ ၁၀၀၀၀ကျပ်မှ ၁၅၀၀၀ကျပ်ထိဝယ်ယူစုဆောင်းရကြောင်း၊ ထုတ်လုပ်မှုအနေဖြင့် နေအိမ်တွင်ပင် လျှပ်စစ်မော်တာအသေးများဖြင့် အဆင့်ဆင့်ကုန်ချောရသည်အထိထုတ်လုပ်ကြောင်း၊ ရောင်းချ၍ရသည်အဆင့်ထိ ထုတ်လုပ်မှုအဆင့်ဆင့်တွင် လုပ်သား၁၂ဦးမှ ၁၅ဦးထိအသုံးပြုရကြောင်း၊ လုပ်သားတစ်ဦးကို တစ်နေ့လျှင် ၈၀၀၀ကျပ်မှ ၁၀၀၀၀ကျပ်ထိပေးရကြောင်း၊ အသုံးပြုသည့်ကုန်ကြမ်းရရှိမှုကိုမူတည်၍ တစ်နေ့လျှင် ၁၀လုံးပါအစည်း ၁၅စည်းခန့်ထုတ်လုပ်အသုံးပြုရကြောင်း၊ ကုန်ချောရရှိမှုအနေဖြင့် အရွယ်အစားအကြီးအသေးပေါ်မူတည်၍ တစ်ထုပ်လျှင် ၁၅၀ချောင်းပါ ၃၀၀ထုပ်ခန့်ရရှိပြီး တစ်ထုပ်လျှင် ၅၅၀ကျပ်မှ၆၀၀ကျပ်ထိရောင်းချရကြောင်း၊ မြို့ပေါ်ရှိစတိုးဆိုင်များ၊ ကုန်မျိုးစုံအရောင်းဆိုင်များနှင့် အကင်ရောင်းချသည့်ဆိုင်များမှ နေ့စဉ်လာရောက်ဝယ်ယူဖြန့်ဖြူးရောင်းချလျက်ရှိပြီး ထွက်ရှိသောစွန့်ပစ်ပစ္စည်းများမှာလည်း ပျက်စီးလွယ်ခြင်း၊ နေရာအကျယ်မလိုအပ်ခြင်းတို့ကြောင့် လုပ်ကိုင်သင့်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ရေးသားတင်ပြလိုက်ရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)