ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

ကျောက်ဖရုံသီးကို နေရာဒေသမရွေး စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ယခင်က ချက်ပြုတ်စားသောက်ရန်အတွက်သာ တနိုင်တပိုင်စိုက်ပျိုးခဲ့ကြပြီး ယခုအခါ SME လုပ်ငန်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ ကျောက်ဖရုံယိုလုပ်ငန်း မှာလည်းဈေးကွက်ဝင်စားသောက်လုပ်ငန်းတခုဖြစ်သောကြောင့်ကျောက်ဖရုံသီးကို စီးပွားဖြစ်ဧကလိုက်စိုက်ပျိုးလာကြပြီးဖြစ်ပါသည်။ ကျောက်ဖရုံသီးကို တန်ခူး၊ကဆုန်မိုးဦးကျကာလတွင် စိုက်ပျိုးကြပြီး မိုးတွင်းတတွင်းလုံး အပင်ဖြစ်ထွန်းပြီး အသီးအမှည့်များ ဝေဝေဆာဆာဖြစ်ထွန်းကာ တော်သလင်း၊သီတင်းကျွတ်တွင် အသီးများခူးဆွတ်ရပါသည်။ ကျောက်ဖရုံသီး ကို အလှူ၊မင်္ဂလာဆောင်၊စတုဒီသာ ကျွေးမွေးဧည့်ခံပွဲများတွင် ဝက်သားနှင့် ကျောက်ဖရုံ ဝက်သပြွန်းဟင်း၊ ကြက်သားနှင့်ကျောက်ဖရုံကြက်သပြွန်း ဟင်းချက် ၍ အချဉ်သုပ်၊ငရုတ်သီးကြော်ဖြင့် တည်ခင်းကျွေးမွေးကြပါသည်။ အလွန်ထမင်း မြိန်သော ဟင်းလျာတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ကျောက်ကပ်သမားများ ကျောက်ဖရုံ ဟင်းချိုချက်စားခြင်း၊ ကျောက်ဖရုံသီးသုပ်စားခြင်းဖြင့် ကာကွယ်နိုင်သည် ဟုဆိုကြပါသည်။ ကျောက်ဖရုံယိုလုပ်ငန်းမာလည်း နေရာအနှံအပြား လုပ်ကိုင် လျက်ရှိကြပြီး ဈေးကွက်ဝင်လျက်ရှိပါသည်။ ကျောက်ဖရုံယို လုပ်ရာတွင် ကျောက်ဖရုံသီးကို အခွံနွှာပြီးအစေ့ထုတ်၊ ဗိုက်သားထုတ်၍မိမိလိုသလောက် အနေတော်အတုန်းလေးများတုန်းကာရေဖြင့်၂ထပ်၊၃ထပ်ဆေး၍ထုံးရေကြည် ဖြင့် တစ်ညစိမ်ရပါသည်။ ထုံးရေစိမ်ပြီး ကျောက်ဖရုံသီးတုန်းများကို ထပ်မံ၍ ရေ ၂ထပ်၊၃ထပ် ဆေးကြောရပါသည်။ထိုနောက် သကြားရည်တစ်ညစိမ်ပြီးနောက် ၎င်းသကြားရည်ဖြင့်မီးဖိုပေါ်တင်၍ ကြိုပေးရပါသည်။ သကြားရည်ခမ်းပါက အအေးခံပေးခြင်းဖြင့် ကျောက်ဖရုံယိုရပြီဖြစ်ပါသည်။

ကျောက်ဖရုံယိုပြုလုပ်ရာတွင် ကျောက်ဖရုံသီး၊သကြားအဓိကပါဝင်ပြီး အရင်းအနှီး ကုန်ကျစရိတ်နည်းသောကြောင့် မိသားစုတနိုင်တပိုင်သော်လည်း ကောင်း၊စီးပွားဖြစ်သော်လည်ကောင်း နေရာအနှံ့အပြားထုတ်လုပ်ရောင်းချ လျက်ရှိပြီးတံဆိပ်အမျိုးမျိုးဖြင့်ဈေးကွက်အတွင်းရောင်းချလျက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။ဗီတာမင်နှင့်သတ္တုဓာတ်အများဆုံးပါဝင်ပြီးဆီးချိုကယ်လိုရီပါဝင်မှုနည်းပြီးကိုယ်အလေးချိန်လျှော့နိုင်၊ခန္ဓာကိုယ်အပူငြိမ်းစေပြီးအဆိပ်အတောက်ကို ဖယ်ရှားပြီး ဟင်းချိုချက်သောက်ရုံနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရောဂါကုသရာတွင် ကျောက်ဖရုံသီးဖျော်ရည်သောက်လို့ညအိပ်မပျော်လျင်ညအိပ်ပျော်စေ၊ရေဓာတ်ထိန်းညှိပေးပြီးဆီးရွှင် စေကြောင်းသိရှိရသည်။ ဈေးကွက်အတွင်း၌ ကျောက်ဖရုံ သီးတစ်လုံးလျှင် အလုံးအရွယ်အစားအကြီးအသေး ပေါ်မူတည်၍(၁၅၀၀)မှ (၆၀၀၀)ထိ ရောင်းချလျက်ရှိပြီး အစိတ်ကလေးများစိတ်ကာတစ်စိတ် (၅၀၀)မှ (၁၀၀၀)ဖြင့်လည်း ရောင်းချလျက်ရှိပါသည်။ကျောက်ဖရုံယို ၂၅ကျပ်သား  တစ်ထုပ်လျှင်(၂၀၀၀)ကျပ် ဈေးဖြင့်ရောင်းချလျက်ရှိပြီး ဈေးကွက်ခိုင်မြဲသော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ဈေးကွက်အတွင်းမှသိရှိရပါသည်။

DOCA(မန္တလေး)

          ဇန်နဝါရီလနောက်ဆုံးပတ်အတွင်း  မန္တလေးစျေးကွက်သို့ ပဲကြီးသီးနှံအစိုများ အများအပြား ဝင်ရောက်လျှက်ရှိပြီး၊ပဲကြီးသီးနှံ(အစို/အခြောက်)မှာအရောင်းသွက်သည့်ပဲတစ်မျိုးဖြစ်ကြောင်း သိရ ပါတယ်။ ပဲကြီးသီးနှံ(အစို)စျေးကွက်အနေဖြင့်  ဒီဇင်ဘာလနောက်ဆုံးပတ်တွင် ဖြစ်‌ပေါ်ခဲ့သော ပေါက်စျေးနှင့်ဇန်နဝါရီလနောက်ဆုံးပတ်ပေါက်စျေးတို့ နှိုင်းယှဉ်ပါက စျေးအနည်းငယ်ကျဆင်းသွား ကြောင်း သိရပါတယ်။ ပဲကြီးသီးနှံ(အစိုနှင့်အခြောက်)မှာ ပြည်တွင်းစားသုံးမှုများပြားသကဲ့သို့ ပြည်ပတင်ပို့ရောင်းချသည့် စျေးကွက်ဝင် ပဲအမျိုးအစားဖြစ်ပါတယ်။ မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီးသည် ပဲကြီးသီးနှံစိုက်ပျိုးမှု များပြားသည့်တိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ မန္တလေးစျေးကွက်အတွင်းသို့ ပြင်ဦးလွင်ခရိုင်၊ ကျောက်ဆည်ခရိုင်နှင့်မြင်းခြံခရိုင်တို့မှစိုက်ပျိုးထွက်ရှိသည့်ပဲကြီးသီးနှံများ၊ စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး နှင့်မကွေးတိုင်းဒေသကြီးတို့မှ  ထွက်ရှိသည့်ပဲကြီးသီးနှံများလည်းအများအပြားဝင်ရောက်ကြောင်း တွေ့ရှိရပါတယ်။ပြည်တွင်း၌ ပဲကြီးသီးနှံစားသုံးမှုမှာ ပဲကြီးနှပ်၊ပဲကြီးဟင်းချို၊ ပဲကြီးကြော်၊ ပဲကြီး လှော်သရေစာအဖြစ်အမျိုးမျိုးစားသုံးလျှက်ရှိပြီး၊ လက်ဖက်နှင့်တွဲဖက်၍ စားသုံးသည့်ပဲအမျိုးအစား တစ်မျိုးဖြစ်ပါတယ်။မန္တလေးမြို့၊ ၄၁လမ်း၊ ကမ်းနားလမ်းစျေးနှင့် သီရိမာလာစျေး (ပိုက်ကျုံးစျေး)ရှိ သီးနှံကုန်စိမ်းလက္ကားရောင်းချသည့်စျေးတို့တွင်  ပဲကြီးသီးနှံ(အစို)အများအပြားဝင်ရောက် လာသည့် အတွက် စျေးအနည်းငယ်ကျဆင်းသွားကြောင်း  ပဲကြီးသီးနှံ(အစို) ရောင်းချသည့်ဆိုင်ရှင် တစ်ဦး၏ ပြောပြချက်အရ သိရှိရပါတယ်။ ကုန်စိမ်းစျေးကွက်တွင်  ပဲကြီးသီးနှံ(အစို)များကို (နို့ဆီဗူး ၁၁ဗူးပါ) အထုတ်များဖြင့် ရောင်းချလျက်ရှိပါတယ်။ ပဲကြီး(အစို)ပေါက်စျေးအနေဖြင့် ဒီဇင်ဘာလနောက်ဆုံး ပတ်အတွင်း လက္ကားစျေးတစ်ထုတ်(နို့ဆီဗူး ၁၁ ဗူးပါ)လျှင် ၈၀၀ဝိ/-နှင့် ၈၅၀ဝိ/-စျေး၊ လက်လီ စျေးတစ်ဗူးလျှင် ၁၄၀ဝိ/- နှင့်၁၅၀ဝိ/- ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ ဇန်နဝါရီလနောက်ဆုံးပတ်တွင် လက္ကားစျေး တစ်ထုတ်(နို့ဆီဗူး ၁၁ ဗူးပါ)လျှင် ၇၀၀ဝိ/- နှင့် ၇၅၀ဝိ/- စေျး၊ လက်လီစျေးတစ်ဗူးလျှင် ၁၀၀ဝိ/- နှင့် ၁၁၀ဝိ/-စျေးတို့ဖြင့် အသီးသီးရောင်းချလျက်ရှိပါတယ်။ မန္တလေးပွဲစား၊ ကုန်သည်၊ စက်ပိုင်များမဟာ ကထိန်တော်အသင်းတွင် ဇန်နဝါရီလနောက်ဆုံးပတ် အတွင်း ဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိသောပေါက်စျေးမှာ ၃ တင်းဝင်တစ်အိတ်လျှင် ပဲကြီး(ကြီး)၂၈၀၀၀၀ ကျပ်နှင့် ၂၉၀၀၀၀ ကျပ်၊ပဲကြီး(လတ်) ၂၅၀၀၀၀ ကျပ်နှင့် ၂၆၀၀၀၀ ကျပ်၊ပဲကြီး(သေး) ၂၂၀၀၀၀ ကျပ်နှင့် ၂၄၀၀၀၀ ကျပ်၊တစ်ပိဿာပေါက်စျေးမှာ ပဲကြီး(ကြီး) ၅၀၆၈ ကျပ်နှင့် ၅၂၄၉ ကျပ်၊ ပဲကြီး(လတ်) ၄၅၂၅ ကျပ်နှင့် ၄၇၀၆ ကျပ်၊ ပဲကြီး(သေး) ၃၉၈၂ ကျပ်နှင့် ၄၃၄၄ ကျပ် အသီးသီးဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိပြီး၊ ပဲကြီးဝင်ရောက်မှု ပမာဏပေါ်မူတည်၍ ရက်အလိုက်ပေါက်စျေး အနည်းငယ်ပြောင်းလဲမှုရှိကြောင်း သိရပါတယ်။ပြည်တွင်း၌ ပဲကြီးသီးနှံမှာ အစိုနှင့်အခြောက် အမျိုးစားနှစ်မျိုးလုံးစားသုံးမှုများပြားပြီး၊ အရောင်းသွက်သည့် အမယ်ဖြစ်ကြောင်း သိရပါတယ်။ပဲကြီးသီးနှံမှာ ပြည်တွင်း စားသုံးမှုပမာဏများပြားခြင်းနှင့် ပြည်ပတင်ပို့သည့်စျေးကွက် လိုအပ်ချက်များသည့်စျေးကောင်းရ  ပဲသီးနှံအမျိုးအစားအမယ်ဖြစ်ကြောင်း သိရပါတယ်။

DOCA(မန္တလေး)

          ငါန်းဇွန်မြို့နယ်၊ သားကျင်ကျေးရွာအုပ်စု၊ သားကျင်ရွာတွင် ဂျုံသီးနှံမှရရှိသော ဂျုံရိုးများဖြင့် ဦးထုပ်ယက်လုပ်သည့်လုပ်ငန်းသည် မိရိုးဖလာ သားစဉ်မြေးဆက်လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့် လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဂျုံသီးနှံမှာ ဆောင်းသီးနှံဖြစ်ပြီး တန်ခူး၊ ကဆုန်လများတွင် ရိတ်သိမ်းလေ့ ရှိကာ သီးနှံပေါ်ချိန်တွင် ဂျုံရိုးများကို ကုန်ကြမ်းအဖြစ်အသုံးပြုရန် ဝယ်ယူစုဆောင်းလေ့ရှိကြသည်။ ဂျုံရိုးအတို၊အရှည်၊အတုတ်၊အသေးပေါ်မူတည်၍ ဝယ်ယူရသည့် ဈေးနှုန်းလည်း ကွဲပြားမှုရှိကြောင်း သိရသည်။ တောင်သူလုပ်ငန်းအားလပ်ချိန်များတွင် ကလေး၊လူကြီးမကျန် အိမ်ရှိလူကုန် ဂျုံရိုးများကို ကြိုးကျစ်ရပြီး ဦးထုပ်တစ်လုံးစာအတွက် ကြိုးအတောင်(၄၀)တစ်ခွေနှုန်းဖြင့် ကြိုးကျစ်ရကြောင်း သိရှိရသည်။ ကျွမ်းကျင်မှုအလိုက် တစ်ရက်လျှင် (၂)ခွေမှ(၄)ခွေအထိ ကြိုးကျစ်ကြကြောင်း သိရှိရသည်။

          ကြိုးကျစ်ပြီးကြိုးခွေများကိုအသုံးပြု၍ အပ်ချုပ်စက်များဖြင့် ဂျုံဦးထုပ်များ ချုပ်လုပ်ရပါသည်။ ကျွမ်းကျင်သည့် ဦးထုပ်ချုပ်လုပ်သူများအနေဖြင့် တစ်ရက်လျှင် ဦးထုပ်(၂၅)လုံးမှ (၃၀)လုံးထိ ချုပ်လုပ်နိုင်ကြပြီး အချောထည်အနုစိတ်ချုပ်လုပ်ပါက တစ်ရက်လျှင်(၂၀)လုံးခန့်သာ ချုပ်လုပ်နိုင် ကြောင်း သိရှိရသည်။ ချုပ်ပြီးဦးထုပ်များကို ဆေးချွတ်ခြင်းလုပ်ငန်းများ ဆောင်ရွက်ပြီး ဆေးရေး၊ ဆေးခြယ်၊ မှိုရိုက်ခြင်းလုပ်ငန်းများ ဆောင်ရွက်ရကြောင်း သိရှိရသည်။

          ဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် ဦးထုပ်အသေးတစ်လုံးလျှင် (၂၅၀၀)ကျပ်၊ ဦးထုပ်အလတ်တစ်လုံး လျှင်(၃၅၀၀)ကျပ်၊ ဦးထုပ်အကြီးတစ်လုံးလျှင် (၄၅၀၀)ကျပ် နှင့် ဇာရောင်စုံအနားကွပ်ဖြင့် အလှဆင် ထားသည့် အမျိုးသမီးဆောင်း ဦးထုပ်တစ်လုံးလျှင်(၅၀၀၀)ကျပ်ဖြင့် ရောင်းချလျက်ရှိကြောင်း သိရှိရသည်။

          ဈေးကွက်အနေဖြင့် အခြားမြို့ရွာများရှိ ငွေကြိုထုတ်ပေးထားသည့် ကုန်သည်များမှ ကျေးရွာအရောက် လာရောက်ဝယ်ယူမှုများ ရှိသကဲ့သို့ ရွာကုန်သည်များမှလည်း နွားထိုးကြီး၊ မြင်းခြံ၊ တောင်သာ၊ မလှိုင်၊ မိတ္ထီလာ၊ မန္တလေးနှင့် ဗန်းမော်မြို့များအထိ တင်ပို့ရောင်းချကြကြောင်း သိရှိရသည်။

DOCA(မန္တလေး)

          မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး၊ ညောင်ဦးခရိုင်၊ ညောင်ဦးမြို့နယ်တွင် ဆီထွက်သီးနှံဖြစ်သော မြေပဲသီးနှံကို အများဆုံးစိုက်ပျိုးထားပြီး မိုးမြေပဲသီးနှံစိုက်ဧကအားလုံး ရိတ်သိမ်းပြီးဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။

          ညောင်ဦးဒေသရှိ မြေပဲစိုက်တောင်သူများသည် မြေပဲစိုက်ပျိုးရန် မျိုးများအနေဖြင့် မကွေး (၁၀၊ ၁၁)၊ ဆင်းပဒေသာ၊ ကျောင်းကုန်း စသည့်မျိုးများကို စိုက်ပျိုးကြရာ ကျောင်းကုန်းမျိုးအား အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြကြောင်းနှင့် ညောင်ဦးမြို့နယ်အနေဖြင့် ယခုနှစ်မြေပဲစိုက်ပျိုးမှုမှာ(၉၃၉၈၇) ဧက စိုက်ပျိုးရန်လျာထားသော်လည်း (၁၁၀၉၂၉)ဧက စိုက်ပျိုးခဲ့သဖြင့် လျာထားချက်ထက် (၁၆၉၄၂)ဧက ပိုမိုစိုက်ပျိုးနိုင်ခဲ့ကြောင်း သိရသည်။ ယခုကာလတွင် မြေပဲစိုက်ဧကအားလုံး ရိတ်သိမ်း ပြီးဖြစ်၍ တစ်ဧကအထွက်နှုန်းအနေဖြင့် (၄၀)တင်းခန့်ထွက်ရှိကြောင်း၊ အထွက်နှုန်းများမှာ နေရာ ဒေသ၏ မြေကောင်းမွန်မှု၊ ရာသီဥတုပေါ်မူတည်ပြီး အထွက်နှုန်းများလည်း ကွာခြားမှုရှိရာ ဝါခင်းကြီးကျေးရွာ၏ မြေပဲတစ်ဧကအထွက်နှုန်းမှာ(၃၀)တင်းခန့်၊ သန့်စင်ကြယ်ကျေးရွာ၏ မြေပဲတစ်ဧကအထွက်နှုန်းမှာ(၃၀၊၄၀)တင်းဝန်းကျင်ခန့်များ ထွက်ရှိကြောင်း သိရသည်။ ယခု ဇန္နဝါရီလ တတိယပတ်တွင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သောမြေပဲဆံတစ်ပိဿာဈေးနှုန်းများအနေဖြင့် လုံးဆံ တစ်ပိဿာလျှင်(၉၂၀၀)ကျပ်၊ ယခင် ဒုတိယပတ်တွင် တစ်ပိဿာလျှင်(၇၀၀၀၊ ၇၅၀၀) ကျပ်ဝန်းကျင် များ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြောင်း၊ ယခင်နှစ်ကာလတူ ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် တစ်ပိဿာလျှင် (၇၅၀၀)ကျပ် ခန့်သာရှိခဲ့သဖြင့် ယခုနှစ်တွင်ဈေးနှုန်းပိုခဲ့ကြောင်းနှင့် ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှုအနေဖြင့် တစ်ရက်လျှင်ကုန်ချိန်ပိဿာ(၁၀၀၀၀)ဝန်းကျင်ခန့် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ညောင်ဦး ဒေသထွက် မြေပဲသီးနှံများကို မြေပဲဆီကြိတ်ခွဲရောင်းချခြင်းများလုပ်ကိုင်ကြသည့်အပြင် ပဲဆံများကို လည်း မန္တလေးဈေးကွက်သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြကြောင်း သိရသည်။

DOCA(မန္တလေး)

          မုန့်အစားအစာများတွင် တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်သည့် ဗယာကြော်လုံး ခေါ် ကုလားပဲလုံးကြော် သည် ကြွပ်ကြွပ်ရွရွနှင့် ခပ်ဆိမ့်ဆိမ့်အရသာရှိပြီး မုန့်ပဲသရေစာအဖြစ် စားသုံးသည်လည်းရှိသကဲ့သို့ ထမင်းဆီဆမ်းနှင့်တွဲဖက်၍ စားသုံးကြသည်လည်းရှိပါသည်။

          MSME လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်သည့် ဗယာကြော်လုံးလုပ်ကိုင်ရာတွင် ကုန်ကြမ်းအဖြစ် ဆန်မှုန့်ဖြင့်ပြုလုပ်ထားသည့် ဆန်မှုန့်လုံး (ခေါ်)ဝေဖာလုံး၊ ကုလားပဲမှုန့်၊ ဂျုံမှုန့်၊ သာဂူမှုန့်၊ ဆီတို့ကို အဓိကအသုံးပြုကြောင်း သိရှိရသည်။ ဝေဖာလုံးများကို တင်းတောင်းဖြင့်ချိန်တွယ်ဝယ်ယူရကြောင်း၊ ဝေဖာလုံးကို ကုလားပဲမှုန့်၊ ဂျုံမှုန့်၊ သာကူမှုန့် ရောစပ်ဖျော်ထားသည့် ခပ်ပျစ်ပျစ်အနှစ်ဖြင့် အချိုးကျပေါင်းစပ်ကာ ဆီဒယ်အိုးထဲသို့ ထည့်ကြော်ရကြောင်းသိရှိရသည်။ ဝေဖာလုံး(၂)တင်းကို ကုလားပဲမှုန့်(၂)ပိဿာ၊ ဂျုံမှုန့်(၂)ပိဿာ၊ သာဂူမှုန့်(၂)ပိဿာ အချိုးဖြင့် ရောစပ်ကြော်ပါက စားအုန်းဆီ(၁၀)ပိဿာမှ (၁၁)ပိဿာခန့်ထိ သုံးစွဲရပြီး ကုန်ချောဗယာကြော်လုံး (၁၃)ပိဿာ ထုတ်လုပ်ရရှိကြောင်း၊ ဗယာကြော်လုံးကို (၅၀၀)ကျပ် တန်၊ (၁၀၀၀)ကျပ်တန်အထုပ်များဖြင့် မြင်းခြံမြို့တွင်းရှိ မုန့်မျိုးစုံဆိုင်၊ ကုန်စုံဆိုင်များသို့ ဖြန့်ဖြူး ရောင်းချခြင်းများရှိသကဲ့သို့ တစ်ပိဿာလျှင် (၁၄၀၀၀)ကျပ်နှုန်းဖြင့် (၁၀)ပိဿာ၊ (၁၅)ပိဿာ၊ (၂၀) ပိဿာစသည်ဖြင့် လက်ကားရောင်းချခြင်းများလည်းရှိကြောင်း၊ လက်ကားဝယ်ယူသူများ၏ အမှတ် တံဆိပ် အမျိုးမျိုးဖြင့် မြင်းခြံမြို့တွင်းသာမက အခြားနယ်မြို့များအထိ တင်ပို့ဖြန့်ဖြူးရောင်းချခြင်း များ လည်းရှိကြောင်း ဗယာကြော်လုံးလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည့် လုပ်ငန်းရှင်ထံမှ သိရှိရသည်။

          ဗယာကြော်လုံး ခေါ် ကုလားပဲလုံးကြော်ကို ကလေးသူငယ်များ၏ သရေစာအဖြစ် စားသုံးမှု ပိုမိုများပြားပြီး ဈေးကွက်အတွင်း ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဖြန့်ဖြူးရောင်းချလျက်ရှိသဖြင့် မိသားစု စားဝတ်နေရေးအဆင်ပြေသည့် ဝင်ငွေကောင်းMSMEလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ဗယာကြော်လုံး လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူ MSMEလုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦး၏ ပြောကြားချက်အရ သိရှိရသည်။

DOCA(မန္တလေး)