ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

        ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ကဝမြို့နယ်၊ ထုံးကြီးကျေးရွာဟုကြားလိုက်သည်နှင့်  စိုက်ပျိုးရေးကို အဓိကထားဆောင်ရွက်ပြီး ယိုမျိုးစုံထုတ်လုပ်ဖြန့်ဖြူးလျက်ရှိသော ကျေးရွာတစ်ရွာဟု တွေးမိတတ်ကြသည်။ ထုံးကြီးကျေးရွာတွင် ခရမ်းချဉ်သီးများကို ခရမ်းချဉ်သီးထွက်ရှိချိန်၌ ခရမ်း၊ သက္ကလ၊ ပဲခူးနှင့် ဘိုင်းဒါးဒေသများမှဝယ်ယူပြီး အခြားအချိန်ကာလများတွင် ရှမ်းပြည်နယ်ဘက်မှ အင်းသီးများကိုဝယ်ယူ၍ ခရမ်းချဉ်သီးယိုလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်လျက်ရှိပါသည်။ ခရမ်းချဉ်သီးယိုထုတ်လုပ်ရန်အတွက် ကုန်ကြမ်းမှာ ခရမ်းချဉ်သီးနှင့် သကြားကိုအသုံးပြုရပြီး လုပ်သားအရေအတွက် ၅ဦးခန့်ဖြင့်လုပ်ကိုင်လျက်ရှိပါသည်။ တစ်ရက်လုပ်သားခပေးချေရမှုအနေဖြင့် ၉၀၀ဝ- ၁၀၀၀ဝ ကျပ်ခန့်ပေးချေရပြီး ထုတ်လုပ်မှုကုန်ကျစရိတ်သည် သယ်ယူပို့ဆောင်ခအပါအဝင် ခရမ်းချဉ်သီးယို ၁ပိဿာလျှင် ၂၆၀၀ဝကျပ်ခန့်ကုန်ကျပြီး ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ၊ တတိယအပတ်တွင် ၁ပိဿာလျှင် ၃၁၀၀ဝကျပ်ခန့်ဖြင့် ပြန်လည်ရောင်းချကြသည့်အတွက် အကျိုးအမြတ်အားဖြင့် ၁ပိဿာလျှင် ၅၀၀ဝကျပ်ခန့်ရရှိပါသည်။ ဈေးကွက်ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားမှုမှာ ဒေသတွင်းနှင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းသို့ တင်ပို့ရောင်းချကြပြီး ကုန်ကြမ်း ၅ပိဿာလျှင် ကုန်ချော ၂ပိဿာ၊ ၇၀ကျပ်သားခန့်ရရှိပြီး တစ်နေ့လျှင် ၈ပိဿာကျော်ခန့်ထုတ်လုပ်နိုင်ကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

        ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ညောင်လေးပင်မြို့နယ်ရှိ ဒေသထွက်ကုန် ရှောက်သီးမှထုတ်လုပ်သည့် ရှောက်ပျားရည်နှင့် ရှောက်သီးဆေးပြားသည် ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်ပြီး ဒေသထွက် အိမ်ပြန် လက်ဆောင်အနေဖြင့် ဈေးကွက်အတွင်း တဖြည်းဖြည်းဝင်ရောက်လျက်ရှိကြောင်းသိရသည်။ ရှောက်ပျားရည်ထုတ်လုပ်ရန် ကုန်ကြမ်းဖြစ်သော ရှောက်သီးကို နီးစပ်ရာမြို့ဖြစ်သော ရွှေကျင်ရှောက်ခြံများမှ အဓိကဝယ်ယူပြီး မွန်ပြည်နယ်၊ ကျိုက်ထို၊ ဘီလင်းမြို့တို့ရှိ ရှောက်ခြံများမှလည်း ကုန်ကြမ်းလိုအပ်လျှင် လိုအပ်သလောက်ဝယ်ယူရပြီး ရှောက်သီးတစ်လုံးလျှင် (၂၀၀) ကျပ်မှ (၂၅၀) ကျပ်ထိဝယ်ယူရကြောင်း သိရှိရသည်။

       ရှောက်ပျားရည်ထုတ်လုပ်ရာတွင် ရှေးဦးစွာ ကုန်ကြမ်းဖြစ်သော ရှောက်သီးကိုထက်ခြမ်းခွဲပြီး စက်ဖြင့် ရှောက်ရည်ကို ညှစ်ထုတ်သန့်စင်ရပြီး ရှောက်ပျားရည်ပြုလုပ်ရန်အတွက် သကြား၊ ပျားရည်၊ ရှောက်ချဉ်ရည်တို့ဖြင့် အချိုးအစားညီမျှစွာရောစပ်ပြီး အပူချိန် ( 90°C )အတွင်း ကျိုချက်၍ ထုတ်လုပ်ရကြောင်းသိရှိရသည်။ ရှောက်ပျားရည်တစ်ပုလင်းအတွက် ရှောက်သီး (အနု၊ အရင့်၊ အကြီး၊ အသေး) ပေါ်မူတည်၍ ရှောက်သီး (၇လုံးမှ ၁၀လုံး)ခန့်အသုံးပြုရကြောင်းသိရှိရသည်။ ရှောက်ရည်ညှစ်ပြီး သန့်စင်ရာ၌ ကျန်ရှိသော ရှောက်သီးဖတ်များအား ရှောက်သီးဆေးပြားထုတ်လုပ်ရန်အတွက်အသုံးပြုပြီး  ပုံသဏ္ဌာန်အမျိုးမျိုးအနေဖြင့် ပျားရည်နှင့်နှပ်ထားသော (ရှောက်သီးဆေးပြားဘူး၊ ရှောက်ချိုမွှေး၊ ရှောက်ချိုပေါင်း၊ ရှောက်သီးဆေးပြားအမျှင်) စသည်ဖြင့် ထုတ်လုပ်လျက်ရှိပြီး လက်ရှိတွင် လုပ်သားအရေအတွက် (၃၀)ဦးခန့်ဖြင့် လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်လျက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ၊ တတိယအပတ်တွင် တစ်ရက်လုပ်သားခအနေဖြင့် လုပ်သားတစ်ဦးလျှင် (၁၀၀၀ဝ) ကျပ်ခန့်ပေးချေရကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ထုတ်လုပ်မှုပမာဏအားဖြင့် တစ်နှစ်လျှင် ‌ရှောက်ချဉ်ရည်ပုလင်း နှစ်သိန်းခန့်၊ ‌ရှောက်ပျားရည်ပုလင်း ၅၀၀၀ခန့်၊ ‌‌‌ရှောက်သီးဆေးပြားတစ်နှစ်လျှင် ပိဿာချိန် (၇၀၀၀)ခန့်ထုတ်လုပ်ရောင်းချလျက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။ ရှောက်ပျားရည်တစ်ပုလင်းလျှင် ၄၅၀ဝကျပ်ဖြင့် ရန်ကုန်၊ ပဲခူး၊ မန္တလေး၊ နေပြည်တော် (ပျဉ်းမနား)အပြင် မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းရှိ နေရာအနှံ့အပြားသို့  တင်ပို့ရောင်းချလျက်ရှိပြီး လူကြိုက်များကြောင်းလည်းသိရှိရသည်။

       ထိုကဲ့သို့ ဒေသထွက်ကုန်ရှောက်သီးအား နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် လေလွင့်မှုနည်းပါးအောင်  ထုတ်လုပ်ရောင်းချနိုင်ခြင်းအားဖြင့်  အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့်လည်း အတော်အသင့်ကောင်းမွန်သည့်အပြင် ဒေသခံလုပ်သားများအနေဖြင့်လည်း အလုပ်အကိုင်ရရှိသောကြောင့် စီးပွားဖြစ်လုပ်ငန်းတစ်ခုအဖြစ် ရပ်တည်လျက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

       မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ အထက်မင်းလှမြို့နယ်၊ ပန်းတော်ပြင်ကျေးရွာအုပ်စုရှိ မယ်ဇလီတောကျေးရွာတွင် ဖီးကြမ်းငှက်ပျောကို အိမ်ခြံမြေများ၊ ယာမြေများတွင် တစ်နိုင်တစ်ပိုင်စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးကြကြောင်းသိရသည်။

         မယ်ဇလီတောကျေးရွာနေ တောင်သူ ဦးဝင်းသိန်းက ၎င်းအနေဖြင့် ဖီးကြမ်းငှက်ပျောမျိုးကို အပင်(၈၀၀)၊ (၀.၆)ဧကခန့်စိုက်ပျိုးထားကြောင်း၊ မျိုးကို ကျောင်းတော်ရာ၊ ပွင့်ဖြူမြို့မှဝယ်ယူကြောင်း၊ ငှက်ပျောမှာ နွေရာသီတွင် အထွက်နှုန်းကောင်းပြီး မိုးရာသီတွင် ပိုးကျတတ်၍ အထွက်နှုန်းလျော့ကျတတ်ကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးပြီး(၁၀)လအကြာတွင် ခုတ်ယူနိုင်ကြောင်း၊ (၁)နှစ်စာကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် မျိုးဖိုး၊ လုပ်အားခနှင့် အခြားသွင်းအားစုစရိတ်အပါအဝင် ကျပ်သိန်း (၅၀)ခန့်ရှိပြီး အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် ကျပ်သိန်း(၈၀ မှ ၁၀၀)ကျော်ရရှိကြောင်း၊ (၁)နှစ်လျှင် ပုံမှန် ငှက်ပျောခိုင်(၇၀၀ မှ ၈၀၀) ကြားထွက်ရှိကြောင်း၊ ယခု ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ (ဒုတိယပတ်)တွင် ငှက်ပျောတစ်ခိုင်လျှင် ကျပ် (၂၀၀၀၀)၊ တစ်ဖီးလျှင် အလုံးအကြီး/ အသေးပေါ်မူ တည်၍ လက်လီဈေး ကျပ်(၃၅၀၀ - ၄၀၀၀- ၄၅၀၀) ဈေးရရှိကြောင်း၊ ဈေးကွက်အနေဖြင့် ၎င်းတို့ကျေးရွာနှင့် အနီးပတ်ဝန်းကျင်ကျေးရွာများသို့ရောင်းချကြောင်း၊ အလှူပွဲ၊ မင်္ဂလာဆောင်ပွဲများရှိသော ကာလများတွင် ငှက်ပျောသီးရောင်းအားမှာ ပို၍ကောင်းကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

        မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ အထက်မင်းလှမြို့နယ်၊ ပန်းတော်ပြင်ကျေးရွာအုပ်စု၊ မယ်ဇလီတောကျေးရွာရှိ တောင်သူများသည် သပြေပန်းကို မိမိအိမ်ခြံဝန်းနှင့် ဥယျာဉ်ခြံမြေ၊ ယာမြေများတွင် တစ်နိုင်တစ်ပိုင်စိုက်ပျိုးကြကြောင်းသိရသည်။

         မယ်ဇလီတောကျေးရွာနေ တောင်သူ ဒေါ်စန်းဌေးက ၎င်းအနေဖြင့် သပြေပန်းကို  ကိုင်းကူးမျိုးတစ်ပင်လျှင် ကျပ်(၃၀၀)ဖြင့် မန္တလေးမြို့မှဝယ်ယူ၍ စိုက်ဧက (၀.၅)ဧကပေါ်တွင် အပင်ရေ (၄၀၀)ခန့်စိုက်ပျိုးထားရှိကြောင်း၊ ကိုင်းကူးမျိုးဖြစ်သည့်အတွက် စိုက်ပျိုးပြီး (၅)လအကြာတွင် ခူးဆွတ်နိုင်ကြောင်း၊ သပြေပန်းမှာ ရာသီမရွေးခူးဆွတ်နိုင်သောပန်းဖြစ်သော်လည်း မိုးရာသီနှင့်နွေရာသီတွင် သပြေပန်းအခက်များလှိုင်လှိုင်ပွင့်တက်ပြီး ဆောင်းရာသီတွင် ပိုးကျတက်သောကြောင့် အထွက်နှုန်းနည်းပါကြောင်း၊ ကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် (၀.၅)ဧကအတွက် မျိုးဖိုး၊ ရေသွင်းခနှင့် အခြားသွင်းအားစုစရိတ်အပါအဝင် ကျပ်(၃၀၀၀၀၀)ခန့်ကုန်ကျကြောင်း၊ ထွက်ရှိသည့်သပြေပန်းများကို ကျပ်(၃၀၀-၅၀၀-၁၀၀၀)အစည်းများစည်း၍ မန်းသံပုရာကန်ရေနံချက်စက်ရုံ (PIC) ဈေးတွင် ကိုယ်တိုင်သွားရောက်၍ ရောင်းချကြောင်း၊  ဝင်ငွေအားဖြင့် နေ့စဉ် ကျပ်(၁၅၀၀၀)ခန့်ရရှိကြောင်း၊ သပြေပန်းမှာ နှစ်ရှည်ပင်ဖြစ်သောကြောင့် စိုက်ပျိုးထွက်ရှိချိန်မှစပြီး နေ့စဉ်ပုံမှန်ဝင်ငွေရရှိသောအပင်ဖြစ်၍ မိသားစုအပိုဝင်ငွေကို တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှရရှိကာ အဆင်ပြေလျက်ရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)

        မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ စလင်းမြို့နယ်၊ ငလင်ပန်းကျေးရွာ၌ စားဖိုဆောင်သီးနှံတစ်မျိုးဖြစ်သည့် ချဉ်ပေါင်ကို မြေအောက်ရေတင်စနစ်ဖြင့် တစ်နှစ်ပတ်လုံးစိုက်ပျိုးကြပြီး ၄ဧကခန့်စိုက်ပျိုးထားရှိကြောင်းသိရသည်။

         ချဉ်ပေါင်မျိုးအနေဖြင့် အဖြူ၊ အနီမျိုးကိုစိုက်ပျိုးပြီး တစ်ဧကလျှင် မျိုးစေ့(၁.၅)ပြည်ခန့်ကုန်ကျကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးရာတွင် မြေကိုထွန်ယက်ပြုပြင်ကာ ထွန်းကြောင်းဆွဲ၍ မျိုးစေ့ကို ကြဲပက်စနစ်ဖြင့်စိုက်ပျိုးကြောင်း၊  ၂၀၂၄ခုနှစ်၊ ဩဂုတ်လတွင် စတင်စိုက်ပျိုးပြီး စက်တင်ဘာလ ပထမပတ်တွင် လှိုင်လှိုင်ထွက်ပေါ်လျက်ရှိကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးမှုကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် မျိုး၊ သွင်းအားစု၊ လုပ်သားခအပါအဝင် တစ်ဧကလျှင် ငွေကျပ်၃၅၀၀၀၀ကုန်ကြကြောင်း၊ အထွက်နှုန်းပိဿာလျှင် (၈၀၀-၉၀၀) ခန့်ထွက်ရှိပြီး  ငွေကျပ်၈၅၀၀၀၀ခန့်အကျိုးအမြတ်ရရှိကြောင်းသိရသည်။

          ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် စက်တင်ဘာလ ဒုတိယပတ်တွင် လက်ကားဈေး ချဉ်ပေါင်ရွက်တစ်ပိဿာလျှင် ငွေကျပ် (၁၅၀၀-၁၈၀၀) ဖြင့် မကွေးမြို့နှင့် မင်းဘူးမြို့သို့တင်ပို့ကြောင်း၊ မိုးရွာသွန်းမှုများပြားသော်လည်း အထွက်နှုန်းကောင်းမွန်၍ ဈေးကောင်းရသောကြောင့် စိုက်ပျိုးရောင်းချသူများအနေဖြင့် အကျိုးအမြတ်များရရှိကြောင်းသိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)