ပြည်တွင်းကုန်သွယ်မှုသတင်း

                   တောင်ငူခရိုင်၊ ဖြူးမြို့နယ်၊ ညောင်ကားယားကျေးရွာရှိ ရွာသူ/ရွာသားများသည် လယ်ယာလုပ်ငန်းကို အဓိက လုပ်ကိုင်ကြသော်လည်း တစ်ဖက်တစ်လမ်းတွင် အပိုဝင်ငွေရရှိရန်အတွက် တပိုင်တနိုင်ဝါးခမောက် လုပ်ငန်းအား လုပ်ကိုင်ကြကြောင်း သိရှိရပါသည်။

              ဝါးခမောက်ပြုလုပ်ရာတွင် အဓိကလိုအပ်သော ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများအား ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး၊ တိုက်ကြီးမြို့နယ်မှ အများဆုံးမှာယူရပါသည်။ မိသားစု (၃)ယောက် ဝိုင်းဝန်းလုပ်ကိုင်ပါက တစ်နေ့လျှင် ခမောက်အလုံးရေ (၄၀) ခန့်ပြီးစီးပါသည်။ ရိုးရိုးဝါးခမောက် (၁)လုံးအတွက် ကုန်ကျငွေမှာ (၄၀၀)ကျပ်ခန့်ရှိပြီး (၁)လုံးလျှင် ဖောက်သည် စျေးနှုန်း(၈၀၀)ကျပ်ခန့် ရရှိပါသည်။ ရှယ်ဝါးခမောက် တစ်လုံး၏ ကုန်ကျငွေမှာ (၇၅၀)ကျပ်ခန့် ကုန်ကျပြီး (၁)လုံးလျှင် ဖောက်သည်စျေးနှုန်း (၁၅၀၀) ကျပ်ခန့် ရရှိပါသည်။ ဝါးခမောက်များအား ဖြူးမြို့ မြို့မစျေးကြီးအတွင်းနှင့် ကျောက်တံခါး၊ ညောင်လေးပင်၊ ဒိုက်ဦးမြို့နယ်များသို့ တင်ပို့ရောင်းချရပါသည်။ (၁)ခေါက်လျှင် ခမောက် အလုံးရေ (၁၀၀၀) ကျော် ပုံမှန်ပို့ရပြီး (၁) လလျှင် (၃) ခေါက်လောက် ပို့ရကြောင်း သိရပါသည်။

                 မြန်မာနိုင်ငံသည် စိုက်ပျိုးရေးနိုင်ငံ ဖြစ်သောကြောင့် တောင်သူဦးကြီးများနှင့် စိုက်ပျိုးရေးလုပ်သားများအတွက် ဝါးခမောက်သည် လိုအပ်သောပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။ ညောင်ကားယားကျေးရွာမှ ထွက်ရှိသော ဝါးခမောက်များသည် လက်ရာသေသပ်ကောင်းမွန်ပြီး ကြံ့ခိုင်သောကြောင့် ဒေသတွင်း မြို့နယ်များတွင် နာမည်ရပြီးသော ကုန်ပစ္စည်းဖြစ်ကြောင်း လေ့လာသိရှိရပါသည်။ ဝါးခမောက်လုပ်ငန်းသည် နှစ်ပတ်လည် ပြုလုပ်ရသောလုပ်ငန်းဖြစ်သဖြင့် ညောင်ကားကျေးရွာရှိ တောင်သူဦးကြီးများ၏ မိသားစုစားဝတ်နေရေးအတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ ဝင်ငွေရရှိသော ဒေသတွင်း တစ်ပိုင်တစ်နိုင်လုပ်ငန်းဖြစ်ကြောင်း ဝါးခမောက်လုပ်ငန်းဖြင့် အပိုဝင်ငွေရရှိသူ တောင်သူဒေါ်ထွေးရီ၏ ပြောပြချက်အရ သိရှိရပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

           စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန ၊ ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင် ၊ ရွှေတောင်မြို့နယ်တာဝန်ခံနှင့် အဖွဲ့သည် ကသစ်တိုင်းကျေးရွာအုပ်စု၊ ဆည်ကြီးကုန်းကျေးရွာသို့ သွားရောက်၍ ဒန့်ဒလွန်(အိန္ဒိယမျိုး) စိုက်ပျိုးထွက်ရှိမှု၊ ဈေးနှုန်းဈေးကွက် အခြေအနေတို့အား သိရှိနိုင်ရန် ကွင်းဆင်း လေ့လာခဲ့ပါသည်။

          စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ ရွှေတောင်မြို့နယ်တာဝန်ခံ ဦးအောင်နိုင်ဦး နှင့်အဖွဲ့သည် (၂၂.၃.၂၀၂၂) ရက်နေ့ နံနက် (၉:၃၀) အချိန်တွင် ကသစ်တိုင်းကျေးရွာအုပ်စု၊ ဆည်ကြီးကုန်းကျေးရွာသို့သွားရောက်၍ ဒန့်ဒလွန် (အိန္ဒိယမျိုး) စိုက်ပျိုးသူ ဦးဟန်ဝင်း နှင့်တွေ့ဆုံ၍ စိုက်ပျိုးထွက်ရှိမှု ၊ ဈေးနှုန်းဈေးကွက်အခြေအနေတို့ကို ကွင်းဆင်းလေ့လာရာတွင် ဒန့်ဒလွန် စိုက်ပျိုးဧက (၆)ဧကတွင် အပင်ပေါင်း ၂၄၀၀ စိုက်ပျိုးထားကြောင်းသိရပါသည်။ ဒန့်ဒလွန် အပင်ပေါင်း ၂၄၀၀ စိုက်ပျိုးရာ ကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် ၁၁သိန်းကျပ်ခန့် ကုန်ကျပါသည်။ ဒန့်ဒလွန်ပင်ကို ၂၀၂၁ ခုနှစ် ဇွန်လ ဒုတိယပတ်တွင် စတင်စိုက်ပျိုးပြီး ဒီဇင်ဘာလ ဒုတိယပတ်တွင် စတင်ခူးဆွတ်ရပါသည်။ ဒန့်ဒလွန် (အိန္ဒိယမျိုး)မှာ တစ်နှစ်လျှင် နှစ်ကြိမ်သီးသောမျိုးဖြစ်ပါသည်။ အပင်သက်တမ်းအနေဖြင့် ပိုးမထိုး၊ အပင်မသေမချင်းခူးဆွတ်ရပါသည်။ ခူးဆွတ်ရရှိသော ဒန့်ဒလွန်သီးများကို ရန်ကုန်မြို့ရှိ သီရိမင်္ဂလာဈေးနှင့် ဒညင်းကုန်းဈေး သို့ တင်ပို့ရောင်းချပါသည်။ ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် ပေါ်ခါစတွင် တစ်တောင့်လျှင် ၂၀၀ကျပ်ဖြင့်ရောင်းချခဲ့ပြီး အသီးများလှိုင်ချိန်တွင် တစ်တောင့်လျှင် ၆၀ကျပ်ခန့် ရရှိသည်ဟုသိရပါသည်။ ဒန့်ဒလွန်စိုက်ပျိုးမှု အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် ပထမအကြိမ်တွင် (၃)သိန်း ကျော်ရရှိပြီး ဒန့်ဒလွန်မျိုးရောင်းရငွေမှာ အနည်းဆုံး (၇)သိန်းကျော်ခန့်ရရှိပြီး စုစုပေါင်း အမြတ်မှာ (၁၀)သိန်းကျော်ခန့်ရရှိသည်ဟုသိရပါသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် အပင်မသေမချင်း ခူးဆွတ်ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။

          ဒန့်ဒလွန်စိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့် ဒန့်ဒလွန်စိုက်ပျိုးထားသော မြေလွတ်များတွင်ကြားကာ လဝင်ငွေရရှိစေရန်အတွက် မြေပဲ၊ ပဲတီစိမ်းနှင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များစိုက်ပျိုးခြင်းဖြင့် အပိုဝင်ငွေများရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ဒန့်ဒလွန်ပင်သည် လူတို့အတွက်အကျိုးပြုရာမှာ ဆေးဖက်ဝင် အာဟာရဖြစ်ရုံတင်မကဘဲ လေထုညစ်ညမ်းမှုကို သာမန်အပင်များထက် အဆပေါင်းများစွာ လျော့ချပေးနိုင်သဖြင့် မိမိတို့နေထိုင်ရာခြံဝင်းအတွင်း တပိုင်တနိုင်စိုက်ပျိုးမည်ဆိုလျှင် မိမိတို့လည်း စားသုံးလို့ရပြီး ပိုလျှံလျှင်ဈေးကွက်တင်ရောင်းချမည်ဆိုပါက ဝင်ငွေလည်းရ၊ အဟာရလည်းဖြစ်မည်ဖြစ်ကြောင်း လေ့လာသုံးသပ်မိပါသည်။

DOCA(ပဲခူး)

စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး၊ မုံရွာမြို့နယ်၊ ဆည်ကြီးတောကျေးရွာတွင် ငှက်ပျောတိုးချဲ့စိုက်ပျိုးလာ ကြပြီး အရောင်းအဝယ်သွက်လျက်ရှိ‌ကြောင်းသိရှိရပါသည်။
ဒေသတွင်းတွင် ဖီးကြမ်းငှက်ပျော(ရိုးရိုး)နှင့် ဖီးကြမ်း(ကျောက်စိမ်း) (၂)မျိုးကိုသာ အများဆုံးစိုက်ပျိုးကြပြီး ငှက်ပျောသားပေါက်များကို တစ်ပင်လျှင် ၃၅၀ ကျပ်နှုန်းဖြင့် ကနီမြို့နယ်မှ ဝယ်ယူစိုက်ပျိုးကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးပုံမှာ တစ်ဧကလျှင် အပင်ရေ(၈၀၀)ခန့် စိုက်ပျိုးကြောင်း၊ မစိုက်မီ ထယ်နှစ်စပ်ထိုး၍ တစ်ပင်နှင့်တစ်ပင် ၉ပေခန့် အကွာအဝေးဖြင့် ရေသွင်း စိုက်ပျိုးကြောင်း၊ စိုက်ပင် ၁၅ ရက်သားတွင် အရွက်မထွက်သည့်အပင်များကို ထိပ်ဖွင့်ပြီး ၂၀ ရက်သား တွင် အပင်မပေါက်သည်များကို ဖာထေး၍ ၃၅ ရက်သားတွင် ရိုလာစက်ဖြင့် ပေါင်းသတ်ပေးပြီး ၄၅ ရက်သားတွင် ထယ်တစ်စပ်ထိုးကာ ရေသွင်းပေးရကြောင်း၊ ငှက်ပျောစိုက်ပင် (၁၀)လသားအထိ တစ်လတစ်ကြိမ် ထယ်တစ်စပ်ထိုး၊ ရေတစ်ကြိမ်သွင်းပြီး သားပင်များကို တံဇဉ်ဖြင့် ထိပ်ဖြတ်ပေးရ ကြောင်း၊ ငှက်ပျော(၁၃)လသားအရွယ်တွင် ငှက်ပျောပင်အားလုံး အခိုင်ထွက်ပြီး တစ်ပင်လျှင်တစ်ခိုင်၊ တစ်ခိုင်လျှင် (၁၀)ဖီးခန့်ပါရှိပြီး ရောင်းတန်းဝင်(၅)ဖီးရယူကြောင်း၊ မြေဆီမြေသားကောင်းမွန်မှုနှင့်ရေရ ရှိမှုအပေါ်မူတည်၍ ငှက်ပျောစိုက်ပင်သက်တမ်း(၅)နှစ်မှ (၇)နှစ်ခန့်အထိ ရောင်းတန်းဝင်ငှက်ပျောခိုင် များ ထွက်ရှိကြောင်း၊ ထွက်ရှိသော ငှက်ပျောများကို မြို့ပေါ်ရှိကုန်သည်များမှ ခြံအရောက် တစ်ဖီး လျှင် ၈၀၀ ကျပ်နှုန်းဖြင့် လာရောက်ဝယ်ယူကြပြီး မြို့တွင်းလက်လီဈေးများတွင် ပြန်လည်ရောင်းချမှု များ ရှိသောကြောင့် ငှက်ပျောစိုက်တောင်သူများအနေဖြင့် တွက်ခြေကိုက်ကာ အရောင်းအဝယ် သွက်လျက်ရှိကြောင်း သိရှိရပါသည်။

             သာယာဝတီခရိုင်၊ မိုးညိုမြို့နယ်တွင် ပဲပုတ်သီးနှံ ယခုနှစ်စိုက်ပျိုး ဧကမှာ( ၁၁၂၃၄) ဧက ရှိပြီးသာယာဝတီခရိုင်အတွင်း စိုက်ဧကစုစုပေါင်း(၁၆၄၅၃) ဧကရှိသဖြင့် မိုးညိုမြို့နယ်သည် ပဲပုတ်အဆုံး စိုက်ပျိုးထားသောမြို့နယ် ဖြစ်သည်။ ယခုနှစ်တွင် ပဲပုတ်ပေါ်စအချိန်မှ လှိုင်လှိုင်ပေါ်ချိန်အထိ ဈေးကောင်းရရှိနေသည်။

            မိုးညိုမြို့ပေါ်ရှိ ကုန်သည်ကြီးများမှ စိုက်ခင်းများအထိ ယခုလက်ရှိ ပေါက်ဈေး ပိဿာ(၂၀) ဈေးနှုန်း (၅၀၀၀၀/) ကျပ် ဈေးဖြင့် ကွင်းထိ လာရောက် ဝယ်ယူကြောင်း သိရသည်။ ယခင်နှစ် ပဲပုတ်ပေါက်ဈေး ပိဿာ(၂၀) ဈေးနှုန်းမှာ (၂၅၀၀၀/)ကျပ်သာ ပေါက်ဈေးရှိခဲ့ပါသည်။ မိုးညိုမြို့ပေါ်တွင် ယခုလက်ရှိ ပွဲရုံ ပေါက်ဈေး တစ်တင်းလျှင် ( ၅၀၅၀၀/ ) ကျပ်ဈေးရှိနေပြီး၊ ရန်ကုန်ပဲပြားစက်ရုံပေါက်ဈေး တစ်တင်း (၅၂၅၀၀/) ကျပ် ပေါက်ဈေး ဖြင့်၎င်း၊ မန္တလေးပဲပြားစက်ရုံ ပေါက်ဈေး တစ်တင်းလျှင်(၅၄၅၀၀/) ကျပ်နှုံးဖြင့်၎င်း ပြန်လည် တင်ပို့ ရောင်းချကြကြောင်း သိရသည်။ ပဲပုတ် တစ်ဧကကုန်ကျစရိတ်အနေဖြင့် နှစ်သိန်းငါးသောင်းကျော် ဝန်းကျင်ခန့် ကုန်ကျပြီး တစ်ဧက အထွက်တင်းအနေဖြင့် (၁၅တင်း-မှ၂၀) ကြား ထွက်ရှိကြောင်းသိရသည်။ တစ်ဧကဝင်ငွေမှာ (၇၅၀၀၀၀/) ကျပ် ဝင်ငွေရရှိနိုင်ပြီး အကျိုးအမြတ်အနေဖြင့် (၅၀၀၀၀၀ /) ကျပ် နီးပါးအကျိုး/အမြတ် ရရှိနိုင်ကြောင်း သိရသည်။

DOCA(ပဲခူး)

          စားသုံးသူရေးရာဦးစီးဌာန၊ မကွေးတိုင်းဒေသကြီး၊ တိုင်းဒေသကြီးဦးစီးမှူး၏ လမ်းညွှန်မှုဖြင့် ပခုက္ကူခရိုင်ဦးစီးမှူးရုံးမှ ခရိုင်ဦးစီးမှူး ဦးဝေဠုအောင် ဦးဆောင်သောအဖွဲ့သည် ပြည်တွင်းကုန်သွယ်ရေးဖွံ့ဖြိုးပြီးပိုလျှံသည်များကို ပြည်ပတင်ပို့နိုင်ရေး အထောက်အကူပြုရန်၊ ပုဂ္ဂလိကကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေး ညှိနှိုင်းပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန်၊ ဈေးနှုန်း၊ဈေးကွက် သုတေသနနှင့် ကုန်စည်စီးဆင်းမှု လေ့လာသုံးသပ်ပြီး၊ သတင်းများ ထုတ်ပြန်၊ ဖြန့်ဝေခြင်းများ ဆောင်ရွက်ရန်အတွက်  ရည်ရွယ်၍ မတ်လ (၂၂)ရက်၊ နံနက်(၉:၀၀)နာရီအချိန်တွင် ပခုက္ကူမြို့၊ စက်မှုဇုန်ရှိ ဆီးခွဲစက်လုပ်ငန်းများသို့ ကွင်းဆင်းလေ့လာခဲ့ပါသည်။

          ပထမဦးစွာ ခရိုင်ဦးစီးမှူးမှ "အောင်သမာဓိ" ဆီးခွဲစက် လုပ်ငန်းရှင် ဦးအောင်ဇော်သင်းနှင့် တွေ့ဆုံမေးမြန်းရာတွင် လုပ်ငန်းရှင်မှ စက်မှုဇုန်တွင် ဆီးခွဲစက်အလုံးရေ(၁၅)လုံးခန့် လည်ပတ် ကြောင်း၊ ပခုက္ကူမြို့ရှိ ဆီးခွဲစက်များမှာ ဆီးသီးခြောက်ကိုသာ ဝယ်ယူကြောင်း၊ ဆီးသီးအစိုမှာ ပျက်ဆီးမှုများနိုင်ပြီး သိုလှောင်ရန် နေရာအခက်အခဲရှိသောကြောင့် မဝယ်ယူကြောင်း၊ ဆီးသီး အစို(၅)တင်း အခြောက်လှန်းလျှင် (၄)တင်းခန့် ကျန်ရှိနိုင်သည်ဟုခန့်မှန်းရကြောင်း၊  ပခုက္ကူမြို့ပေါ်ရှိပွဲရုံများနှင့် အနီးပတ်ဝန်းကျင် ကျေးရွာများရှိ တောင်သူထံမှဝယ်ယူကြောင်း၊ ယခင်နှစ်က ဆီးသီးအစို(၁)တင်း(၂၅၀ဝိ/-)၊ အခြောက်(၁)တင်း(၄၀၀ဝိ/-)ဖြင့် ဝယ်ယူပြီး ယခုနှစ်တွင် ဆီးသီး အစို(၁)တင်း(၃၆၀ဝိ/-၃၇၀ဝိ/-)၊ အခြောက်(၁)တင်း(၅၅၀ဝိ/-)ဖြင့်ဝယ်ယူရကြောင်း၊  ယခုအချိန်ထိ ကုန်ကြမ်းဆီးသီးအခြောက်တင်း(၂၀၀၀၀)ခန့် ဝယ်ယူထားပြီး ရာသီချိန်မကုန်သေးသောကြောင့် ဆက်လက်ဝယ်ယူရန်ရှိသေးကြောင်း၊ ယခုနှစ်တွင် ဆီးသီးအခြောက်တင်း(၃၀၀၀၀) ခန့်သာဝယ်ယူကြိတ်ခွဲနိုင်မည်ဟုခန့်မှန်းရကြောင်း၊ ယခင်နှစ်ဆိုလျှင် မီးမှန်သည့်အတွက် တင်း(၅၀၀၀၀)ခန့် ဝယ်ယူကြိတ်ခွဲကြောင်း၊ မိမိတွင်ဆီးခွဲစက်(၆)ခုံ၊ သန့်စင်စက်(၂)ခုံဖြင့် လုပ်ငန်းလည်ပတ်ကြောင်း၊ ဆီးသီးခြောက်(၁)တင်းကြိတ်ခွဲလျှင် ဆီးဆံ(၂၅)ကျပ်သားခန့်ရရှိပြီး ယခုနှစ်သည် လျှပ်စစ်မီးအားနည်းသည့်အတွက် ကြိတ်ခွဲခုံ(၄)ခုံဖြင့်သာလည်ပတ်ကြောင်း၊ ယခင်နှစ်ထက် ထက်ဝက်ခန့် ထုတ်လုပ်မှုလျော့နည်းကြောင်း၊ ယခုအချိန်ထိ ကုန်ချောဆီးဆံပိဿာ(၂၀၀၀)ခန့် ကြိတ်ခွဲပြီးကြောင်း၊ ကြိတ်ခွဲရရှိသည့် ဆီးဆံကို  တစ်ပိဿာ (၂၄၀၀၀)ကျပ်ဖြင့် မန္တလေးမြို့ တရုတ်ကုန်သည် များသို့ရောင်းချကြောင်း၊  ထိုမှတစ်ဆင့် တရုတ်နိုင်ငံသို့ တင်ပို့သည်ဟုသိရှိရပါကြောင်း၊ ယခင်နှစ်က ဆီးဆံတစ်ပိဿာကို (၂၃၀၀၀)ကျပ်ဖြင့်ရောင်းရပြီး ဆီးဆံဈေးနှုန်းမှာ ပြောင်းလဲမှု နည်းပါကြောင်း၊ ဆီးခွဲခြမ်းကို ပဲကြော်ဖိုများအတွက် လောင်စာအဖြစ် အသုံးပြုရန်လာရောက် ဝယ်ယူကြကြောင်း၊ ဆီးဖတ်နှင့် ဆီးမှုန့်များကို တိရိစ္တာန်စာအဖြစ် ရောင်းရပြီး တစ်ပိဿာကို (၅၀/၁၀၀) ကျပ်ဖြင့် အရည်အသွေးပေါ်မူတည်၍  ရောင်းချရကြောင်း သိရှိရပါသည်။

          လုပ်သားဦးရေမှာ အမျိုးသား(၈)ဦးရှိပြီး ဆီးခွဲခြမ်းများ ပြာတီးသန့်စင်နေသည့် အမျိုးသမီး များအများအပြားတွေ့ရကြောင်း၊ လုပ်အားခမှာ အမျိုးသားတစ်ဦး(၈၀၀၀)ကျပ်ပေးရပြီး၊ အမျိုးသမီးတစ်ဦး(၅၀၀၀)ကျပ်ပေးရကြောင်း၊ အလုပ်ချိန်မှာ နံနက်(၇:၀၀)နာရီမှ ညနေ(၅:၀၀)နာရီထိ လုပ်ငန်းလည်ပတ်ကြောင်း၊ ဆီးသီးရာသီချိန်မှာ (၆)လသာ ဆောင်ရွက်ရသောကြောင့် ကျန်သည့်အချိန်ကို ပဲခွဲစက်များလည်ပတ်၍ အလုပ်အကိုင်ရရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ထားပါကြောင်း၊ လုပ်ငန်းရှင်၏အခက်အခဲမှာ လျှပ်စစ်မီးအားနည်းမှုကြောင့် ကြိတ်ခွဲထုတ်လုပ်မှုလျော့ကျပြီးအဝယ်ရှိသလောက် မတင်ပို့နိုင်ကြောင်း၊ စက်သုံးဆီဈေးနှုန်းမြင့်မားမှုကြောင့် စက်သုံးဆီဖြင့် မလည်ပတ်နိုင်ဘဲ လျှပ်စစ်မီးကိုသာ နေ့စဉ်မျှော်၍ လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ရပါကြောင်း လုပ်ငန်းရှင်၏ ပြောကြားချက်အရ လေ့လာသိရှိရပါသည်။

DOCA(မကွေး)