ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီး၊ ပြည်ခရိုင်အနေဖြင့် ဆီထွက်သီးနှံဖြစ်သော မြေပဲနှင့် နှမ်းကိုသာ ဦးစားပေးစိုက်ပျိုးပြီး နေကြာကို သီးညှပ်အနေဖြင့်သာ စိုက်ပျိုးကြောင်း သိရပါသည်။ မြေပဲကို မိုး၊ ဆောင်း စိုက်ပျိုးကြပြီး နှမ်းကို နွေ၊ မိုး၊ ဆောင်းနှင့် နေကြာကို မိုး၊ ဆောင်း စိုက်ပျိုး ကြသဖြင့် တစ်နှစ်ပတ်လုံး ဆီထွက်သီးနှံများကို စိုက်ပျိုးကြပါသည်။ ပြည်တွင်းစားသုံးဆီဖူလုံမှု ရှိစေရေး အတွက် နှမ်းနှင့် မြေပဲများကို အရည်အသွေးကောင်းသော မျိုးနည်းစနစ်မှန်ကန်စွာ စိုက်ပျိုးမြေ ကောင်းမွန်ခြင်း၊ ရေသွင်းရေထုတ် ကောင်းမွန်ခြင်းတို့အပေါ် မူတည်၍ စိုက်ပျိုးနိုင် မည်ဆိုလျှင် အထွက်နှုန်းကောင်းပြီး အရည် အသွေးကောင်း ဆီထွက်သီးနှံများစွာ ရရှိနိုင်သည်ဖြစ်ပါမည်။
ပြည်ခရိုင်အနေဖြင့် ၂၀၂၅-၂၀၂၆ ဘဏ္ဍာနှစ်တွင် နှမ်းစုစုပေါင်းစိုက်ဧကမှာ (၇၀၀၈၇)ဧက စိုက်ပျိုးပြီး (၃၁.၁၀.၂၀၂၅)အထိ (၆၆၉၃၉)ဧက ရိတ်သိမ်းပြီးဖြစ်ပါသည်။ တစ်ဧက အထွက်နှုန်း အနေဖြင့် (၁၇.၃၅)တင်းထွက်ရှိသည်ဟု သိရပါသည်။ ထိုအတူ မြေပဲစုစုပေါင်း စိုက်ဧကမှာ ၂၀၂၅-၂၀၂၆ ဘဏ္ဍာနှစ်တွင် (၆၀၃၃၆) ဧကစိုက်ပျိုးပြီး (၃၁.၁၀.၂၀၂၅)အထိ (၄၁၄၈၄)ဧက ရိတ်သိမ်း ပြီးဖြစ်ပါသည်။ တစ်ဧကအထွက်နှုန်းအနေဖြင့် (၇၀.၉၆)တင်းထွက်ရှိပြီး နေကြာသီးနှံ အနေဖြင့် လည်း မိုးစိုက်ဧကမှာ (၂၈၆) ဧက စိုက်ပျိုးပြီး (၂၈၆)ဧကရိတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့၍ တစ်ဧက အထွက်နှုန်းမှာ (၁၈.၂၃)တင်းထွက်ရှိသည် ဟု သိရပါသည်။
ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် နိုဝင်ဘာလ နောက်ဆုံးပတ်တွင် နှမ်းနီ (၁)တင်းလျှင် (၁၁၀၀၀၀)ကျပ်၊ နှမ်းနက်(၁)တင်းလျှင် (၁၇၀၀၀၀)ကျပ် နှင့် စမုံနက်နှမ်း(၁)တင်းလျှင် (၂၃၃၀၀၀)ကျပ်ဖြင့် ပြည်မြို့ရှိပွဲရုံ များတွင် အရောင်းအဝယ်ဖြစ်လျှက်ရှိပါသည်။ ဝင်ရောက်မှုအနေဖြင့် ပန်းတောင်း၊ ဥသျှစ်ပင်ဘက်မှ အနည်းငယ်သာ ဝင်ရောက်မှုရှိပြီး အထွက်အနေဖြင့် အောင်လံ နှင့် မန္တလေးဘက်မှ ဝယ်ယူမှုရှိသဖြင့် တစ်နေ့လျှင် အိတ်(၁၀၀-၁၅၀)ခန့်အရောင်းအဝယ်ဖြစ်သည်ဟု သိရပါသည်။ မြေပဲ ဈေးနှုန်းအနေဖြင့် နိုဝင်ဘာလ နောက်ဆုံးပတ်တွင် ဆီကြိတ်မြေပဲဆန် (အဖြူ)တစ်ပိဿာလျှင် (၇၆၀၀-၇၇၀၀)ကျပ်၊ (အနီ)တစ်ပိဿာလျှင် (၇၆၀၀-၇၇၀၀)ကျပ် နှင့် မြေပဲဆန် လုံးဆန် (အဖြူ)တစ်ပိဿာလျှင် (၈၁၀၀)ကျပ်၊ (အနီ)တစ်ပိဿာလျှင် (၈၁၀၀)ကျပ်ဖြင့် အရောင်း အဝယ်ဖြစ် လျှက်ရှိပါသည်။ မြေပဲဆန် ဝင်ရောက်မှုအနေဖြင့် ရွှေတောင်၊ ပေါက်ခေါင်းနှင့် ပန်းတောင်းဘက်မှ တစ်နေ့လျှင် အိတ် (၃၀၀-၄၀၀)ခန့် ဝင်ရောက်မှု့ရှိပြီး မန္တလေးတိုင်းဘက်သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။
ဆီထွက်သီးနှံထွက်ရှိမှုအခြေအနေအရ ဆီထွက်သီးနှံအားလုံးကို ကြိတ်ခွဲစားသုံးမည်ဆိုပါက ဆီဖူလှုံမှုရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဆီထွက်သီးနှံများအား တိုးချဲ့စိုက်ပျိုးနိုင် မည်ဆိုလျှင် ပြည်တွင်းစားသုံးဆီဖူလှုံမည် ဖြစ်သည့်အပြင် သီနှံများကိုလည်း ပြည်ပတင်သွင်းကုန် အဖြစ် ပေးပို့နိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ စားသုံးဆီဖူလုံစေရန်နှင့် စားသုံးသူ ပြည်သူများအတွက် ကျန်းမာရေးနှင့် ညီညွတ်ပြီး ဘေးကင်းလုံခြုံစွာ စားသုံးနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် စားသုံးဆီ များကို ဈေးကွက် အတွင်း ပေါများစွာ ဝယ်ယူစားသောက်နိုင်ရေးအတွက် ဆီထွက်သီးနှံများကို နွေ၊ မိုး၊ ဆောင်း တစ်နှစ် ပတ်လုံး စိုက်ပျိုးကြရန်ဖြစ်ပြီး အထွက်နှုန်း ကောင်းမွန်စေရန်အတွက် စိုက်ပျိုးရေး သွင်းအားစု များကို စနစ်တကျ သုံးစွဲကြရန် ရောဂါပိုးမွှားများ မကျရောက်အောင် ကြိုတင် ကာကွယ်နှိမ်နင်းခြင်း နည်းပညာ များကို လိုအပ်ပါသည်။ သို့မှသာ ဆီထွက်သီးနှံများ များစွာ အထွက်နှုန်းရရှိမှာဖြစ်ပြီး မိမိတို့ဒေသအတွင်း စားရေးရိက္ခာဖူလုံ၍ ပြည်တွင်း စားသုံးရန်ဆီများလည်း ဖူလှုံလာနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ထိုသို့ပြည်တွင်း စားသုံးဆီဖူလုံလျှင် ပြည်ပမှ တင်သွင်းလာသော စားအုန်းဆီများကို စားသုံးခြင်းမရှိဘဲ ကျန်းမာရေး အရလည်း သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ အထောက် အကူများလည်း ရရှိမည်ဖြစ်ပါသည်။
စားသုံးသူပြည်သူများအနေဖြင့် ဘေးကင်းလုံခြုံစိတ်ချစွာ စားသောက်နိုင်ရေးအတွက် ဆီစက်များ အား အဆင့်မြှင့်တင်၍ ဆီကြိတ်နိုင်ရန်အတွက် ဆီစက်များမှာလည်း ကြံ့ခိုင်မှုရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ နှမ်း နှင့် မြေပဲများကို ဆီကြိတ်လျှင် ဆီထွက်ရှိမှုမှာ လူအများစားသုံးရန် အတွက်ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံး ထွက်ရှိသော မြေပဲဖတ်၊ နှမ်းဖတ်များလည်း ရရှိသဖြင့် တိရိစ္ဆာန် အစာ အတွက်လည်း ဖူလှုံနိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။ ဆီထွက်သီးနှံစိုက်ပျိုးသူများ အနေဖြင့် မွေးမြူရေး လုပ်ငန်းများကိုလည်း တွဲဖက်၍လုပ်ကိုင် လာနိုင်လျှင် မိမိလယ်မှ ထွက်ရှိသော မြေပဲ၊ နှမ်းနှင့် နေကြာများကို တစ်နိုင်တစ်ပိုင် ကျေးရွာများတွင် ဆုံဆီများဖြင့် ဆီကြိတ်ပြီး မိမိဘာသာ စားသုံးသလို ဈေးကွက်တွင် ရောင်းချသည့်အပြင် ထွက်ရှိ လာသော မြေပဲဖတ်၊ နှမ်းဖတ်များနှင့် နေကြာကြိတ်ဖတ်များကို တိရိစ္ဆာန် အစားအစာအဖြစ် အသုံးပြု နိုင်သဖြင့် လွှင့်ပစ်စရာမရှိဘဲ ဝင်ငွေများလည်း ရရှိနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဆီထွက်သီးနှံကို တိုးချဲ့စိုက်ပျိုးနိုင်ပါက ပြည်ပမှတင်သွင်းလာသော စားအုန်းဆီအစား ပြည်တွင်းမှာထွက်ရှိသော ဆီများ ကို စားသောက်နိုင်ပါက လုံခြုံစိတ်ချမှုရှိပြီး ဘေးအန္တရာယ်များလည်း ကင်းရှင်းနိုင်မှာဖြစ်ပြီး တိရိစ္ဆာန် အစား အစာအတွက်လည်း ပြည်ပမှ တင်သွင်းခြင်းမရှိဘဲ ပြည်တွင်း ထွက် တိရိစ္ဆာန်အစား အစာများ အားအသုံးပြုနိုင်ခြင်းကြောင့် နိုင်ငံတော်အတွက်လည်း ကုန်သွယ်မှုလိုငွေများ လျော့ချနိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။
ထို့ကြောင့် စားသုံးဆီများပိုလျှံရန်အတွက် ဆီထွက်သီးနှံများကို နွေ၊ မိုး၊ ဆောင်း တိုးချဲ့စိုက်ပျိုးရန်လိုအပ်ပါသည်။ တောင်သူများအတွက်လည်း မိမိတို့စိုက်ပျိုးထားသောသီးနှံများ အောင်မြင်ဖြစ်ထွန်းနိုင်ရေးအတွက် မိုးရေကိုသာ မျှော်ကိုး၍ သမရိုးကျစိုက်ပျိုးကြမည်ဆိုလျှင် သီးနှံများရည်မှန်းသလောက်ရရှိနိုင်မည်မဟုတ်ဘဲ ရာသီဉတုနှင့်ကိုက်ညီသည့် အတွက်နှုန်းကောင်း မျိုးသန့်မျိုးသန့်များကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးနိုင်မည်ဆိုလျှင် အထွက်နှုန်းများတိုးပြီး လူနေမှုဘဝများ လည်းမြင့်တက်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။
DOCA(ပဲခူး)