မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရိုးရာပွဲတော်များနှင့် အခမ်းအနားများတွင် သစ်ခွပန်းများ၏ အလှတရား သည် မပါမဖြစ်အရာတစ်ခုဖြစ်လာသည့်အတွက် သစ်ခွပန်းများသည် စီးပွားဖြစ်စိုက်ပျိုးသည့် စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍတစ်ခုအဖြစ် ရပ်တည်လျက်ရှိပြီး ပွဲလမ်းသဘင်၊ အလှူဒါနနှင့် ဘွဲ့အခမ်း အနားများ ကျင်းပသည့် ရာသီတွင် အထူးဈေးကွက်ကောင်းရှိလာသည်။
သစ်ခွစိုက်ပျိုးရေး၏ ပြောင်းလဲလာမှုအနေဖြင့် ယခင်က သစ်ခွပန်းများကို တောတောင် များမှ သဘာဝအလျောက်ပေါက်ရောက်သည့် အပင်များအဖြစ်သာ မြင်တွေ့ခဲ့ရသော်လည်း ယခုအခါ စနစ်တကျ စီမံခန့်ခွဲသည့် သစ်ခွပန်းခြံများအဖြစ် ပြောင်းလဲလာသည်။ ရန်ကုန်၊ မန္တလေး၊ ပဲခူး၊ ရှမ်းပြည်နယ်နှင့် ကချင်ပြည်နယ်စသည့် ဒေသများတွင် သစ်ခွပန်းခြံငယ်များမှ အလတ်စားနှင့် အကြီးစားစီးပွားဖြစ် သစ်ခွပန်းခြံများ အထိပေါ်ထွန်းလာသည်။
ခေတ်မီသစ်ခွပန်းခြံများတွင် တိမ်တိုက်မွေးခြင်း (Tissue Culture) နည်းပညာဖြင့် မျိုးပွားခြင်း၊ အပူချိန်ထိန်းညှိသည့် ဖန်သီးကပ်များ (Greenhouse) တည်ဆောက်ခြင်း၊ ရေမွှေး သွင်းစနစ် (Fertigation) နှင့် အလင်းရောင်ထိန်းညှိခြင်းစနစ်များ အသုံးပြုလာကြသည်။ ဤနည်းပညာများကြောင့် သစ်ခွပန်းပွင့်ချိန်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး ပွဲလမ်းသဘင်ရာသီအတွက် သစ်ခွပန်းများ ပုံမှန်ထုတ်လုပ်နိုင်လာသည်။
ဇွန်လမှ စက်တင်ဘာလအတွင်း ကျင်းပသော တက္ကသိုလ်ဘွဲ့နှင်းသဘင်များသည် သစ်ခွပန်းများ၏ အဓိကဈေးကွက်ကြီးတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘွဲ့ရကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူများ အတွက် ရင်ကပ်ပန်းမှသည် မိသားစုဝင်များ၏ ရင်ထိုးပန်းကြိုးများအထိ သစ်ခွပန်းများကို အမြောက် အမြား အသုံးပြုကြသည်။ ဤရာသီတွင် ပန်းရောင်နှင့် အဖြူရောင် ဒန်ဒရိုဗီယမ် (Dendrobium) မျိုးစိတ်များသည် အထူးခေတ်စားပသည်။
မြန်မာ့ရိုးရာမင်္ဂလာဆောင်များတွင် ဖဲခင်းများနှင့်ဧည့်ခံစားပွဲများတွင် အလှဆင်ခြင်း၊ လက်ဖွဲ့ပန်းများနှင့် မဂ်လာဆောင်နောက်ခံပိတ်များနှင့် Photo Booth (ဓါတ်ပုံရိုက်ရန် အလှဆင် ထားသည့်နေရာ) များတွင် အလှဆင်ခြင်းအထိ သစ်ခွပန်းများ၏ အသုံးဝင်မှုသည် ကျယ်ပြန့်လာသည်။ ငွေကြေးတက်နိုင်သည့် မိသားစုများတွင် ဖီးလ်ဒင်နီယပ် (Phalaenopsis) ကဲ့သို့သော ဈေးကြီးသစ်ခွမျိုးစိတ်များကို မင်္ဂလာဆောင်အလှဆင်ပစ္စည်းအဖြစ် အသုံးပြုလာ ကြပါသည်။
ထို့ပြင် ဆိုင်းဘုတ်ဖော်ပွဲများနှင့် လုပ်ငန်းဆိုင်ရာအခမ်းအနားများဖြစ်သည့် ကုမ္ပဏီ အသစ်များ ဆိုင်းဘုတ်ဖော်ခြင်း၊ လုပ်ငန်းသစ်များ ဖွင့်လှစ်ခြင်းနှင့် အဖွဲ့အစည်းများ၏ နှစ်ပတ်လည်အခမ်းအနားများတွင် သစ်ခွပန်းများဖြင့် အလှဆင်ခြင်းသည် ခေတ်စားလာသည်။ ဤအခမ်းအနားများအတွက် ကတ်တလာယာ (Cattleya) နှင့် ဗန်ဒါ (Vanda) ကဲ့သို့သော ခမ်းနားသည့် သစ်ခွမျိုးစိတ်များကို ပိုမိုအသုံးပြုသည့်အပြင် အလှူဒါနများနှင့် ဘာသာရေး ပွဲများတွင် ရွှေရောင်ရှိသော သစ်ခွများသည် ဘုရားပန်းအိုးအဖြစ် အသုံးပြုလျက်ရှိပါသည်။ သစ်ခွပန်းဈေးကွက်တွင် မျိုးစိတ်၊ အရောင်အသွေး၊ ပန်းပွင့်အရွယ်အစားနှင့် အိုးအမျိုး အစားပေါ် မူတည်၍ ဈေးနှုန်းကွာခြားမှုရှိသည်။ ဒေသခံမျိုးစိတ်များ - ကျပ် ၅,၀၀၀ မှ ၂၀,၀၀၀ အထိ နိုင်ငံခြားမျိုးစိတ်များ - ကျပ် ၁၅,၀၀၀ မှ ၁၀၀,၀၀၀ အထိ (အထူးမျိုးများ) စီးရီးလိုင်း အလိုက် စိုက်ပျိုးထားသော သစ်ခွများ - ကျပ် ၃၀,၀၀၀ မှ ၂၀၀,၀၀၀ အထိ အရောင်းအဝယ် ဖြစ်လျက်ရှိပြီး သစ်ခွပန်းများအား ဈေးကွက်တွင် တိုက်ရိုက်ရောင်းချခြင်း၊ ကွန်တိန်နာဖြင့် ရောင်းချခြင်း၊ အွန်လိုင်းမှတစ်ဆင့် မှာယူရောင်းချခြင်းနှင့် ပန်းဆိုင်များသို့ ဖြန့်ချိရောင်းချခြင်း စသည့် ရောင်းချမှုနည်းလမ်းမျိုးစုံကို အသုံးပြုလာကြသည်။
စိုက်ပျိုးရေးနည်းပညာများ တိုးတက်လာမှုအနေဖြင့် တိမ်တိုက်မွေးခြင်း (Tissue Culture) နည်းပညာသည် သစ်ခွမျိုးစိတ်များကို အရည်အသွေးတူ မျိုးပွားနိုင်ရန် ကူညီပေး သည့်အတွက် ရှားပါးမျိုးစိတ်များကို ဈေးသက်သာစွာ မျိုးပွားနိုင်ပြီး ဈေးကွက်တွင် ရောင်းချ နိုင်သည်။ ဖန်သီးကပ်များ (Greenhouse) နှင့် ရာသီဥတုထိန်းညှိသည့် စနစ်များသည် သစ်ခွပန်းများ၏ ကြီးထွားမှုကို မြန်ဆန်စေပြီး ရောဂါကျရောက်မှုကို လျှော့ချပေးသည်။
သစ်ခွစိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းတွင် ရာသီဥတု ပြောင်းလဲမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်နည်းပါးခြင်း ၊ ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် မှိုရောဂါများ ကျရောက်မှုမြင့်မားခြင်း ၊ ရာသီအလိုက် ဝယ်လိုအားပြောင်းလဲမှု များခြင်း ၊ နိုင်ငံခြားမှ တင်သွင်းသည့် သစ်ခွများနှင့် ယှဉ်ပြိုင်ရခြင်းစသည့်တို့နှင့် အဓိက ရင်ဆိုင်နေရသော်လည်း တစ်ဖက်တွင် အာရှတွင်းနိုင်ငံများသို့ တင်ပို့နိုင်သည့် ဈေးကွက်အလား အလာများ ၊ နိုင်ငံခြားခရီးသွားများအတွက် ဒေသခံသစ်ခွများ ရောင်းချနိုင်ခြင်း၊ အလှကုန် ထုတ်ကုန်များတွင် သစ်ခွပန်းမှ ထုတ်လုပ်သည့် ရေမွှေး၊ အဆီအနှစ်များ ထုတ်လုပ်နိုင်ခြင်း စသည့် အခွင့်အလမ်းများလည်း များစွာရှိပါသည်။
ထို့ကြောင့် သစ်ခွပန်းဈေးကွက်သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် တိုးတက်လျက်ရှိပြီး နိုင်ငံတကာ ဈေးကွက်သို့ ဝင်ရောက်နိုင်ရေး ကြိုးပမ်းမှုများလည်း ရှိလာသည်။ ပွဲလမ်းသဘင်များ၏ အလှဆင်ပစ္စည်းတစ်ခုအနေမှ လူတိုင်းနှင့် ရင်းနှီးသော ပစ္စည်းတစ်ခုအထိ ဖွံ့ဖြိုးလာသည့် သစ်ခွပန်းဈေးကွက်သည် မြန်မာ့စိုက်ပျိုးရေးကဏ္ဍ၏ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အစိတ်အပိုင်း တစ်ခု ဖြစ်ပြီး ယခုထက်ပိုမိုသည့် နည်းပညာမြှင့်တင်ခြင်း၊ ဈေးကွက်ချဲ့ထွင်ခြင်းနှင့် ထုတ်လုပ်မှု စွမ်းရည် မြှင့်တင်ခြင်းတို့ဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အရေးပါသည့် ကဏ္ဍတစ်ခုအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိမည်ဖြစ်ပါကြောင်း ရေးသားတင်ပြလိုက်ရပါသည်။
DOCA(ဧရာဝတီ)